invoer: chromo “Ken Uw Volk“ Reeks 48-2
kort
ze staat stil, op blote voeten en er is het kabbelen van lopend water.
een staketsel – meters hoog, in hout – torent boven haar uit. zo hoog is het, dat het wel lijkt alsof het stalen kabeltje niet daarvandaan, maar uit de hemelen komt neder gekronkeld.
het kabeltje lijkt op de remkabel van een fiets, zo eentje dat in elkaar verstrengeld er eigenlijk vele hele dunne zijn. je haalt je vingers altijd open aan de eindjes daarvan.
de kabel ligt haar op het haar en kronkelt verder langs haar neus weg naar de plankhouten vloer. zij staat daar maar een beetje te lachen, het water klatert en de kabel krast hoorbaar hoog in het houten staketsel bij de minste wiebel in haar benen. het is een uiterst gevoelige opstelling. sensibel, een kwaliteitsverbinding wordt het..
er loopt een jonge man rond ook.
kom, laat ons er ook wat publiek bij doen, toch? ze mogen best gezien worden en was er vandaag geen evenement op deze locatie? kijk, ze joelen en applaudisseren al!
hij pakt de kabel, windt hem driemaal rond haar middel, zij zegt 1 keer ai, maar echt pijn doet het niet, het is niet dat soort evenement. de kabel loopt nog drie, vier meter verder op de grond, naar het publiek toe, dat ondertussen is gaan plaatsnemen in de donkerblauwe pluchen zetels. het loopt aardig vol nu.
het licht verschiet van wit naar groenig-geel. er wordt gezwegen en gekucht. hé, luister!
in de verte horen de deelnemers nu ook het geratel van een oude filmprojector en kijk, daar, links boven haar hoofd kunnen ze het oplichten zien van allemaal close-ups van de meisjes in de films van Charlie Chaplin, kleine stukjes lachende of droef ogende schoonheden, veelal in lompen gehuld.
er hangt steevast dezelfde witte wazigheid rond die jonge vrouwenhoofden. ik wist niet dat er zoveel mooie vrouwen waren in de films van Chaplin.
in de andere richting, weg van het doek, ziet hij plots het andere eindje kabel. het eindje daar kronkelt naar het duister achteraan, waar ook zij nu, die dichter bij het publiek staat, als haar ogen zich wat hebben kunnen wennen aan het donker, de contouren van een buffetpiano kan onderscheiden.
en plots wordt haar iets duidelijk. ze wil al heftig gesticulerend naar hem toe huppelen, maar de kabel zit in de weg en ze dreigt zich nog in het stalen gekronkel te bezeren of te verstikken, zelfs. het publiek gaat ongerust van oh en ah.
Hij begrijpt het nu ook: vliegensvlug snelt hij naar het andere eind kabel, wikkelt zijn blote buik en benen erin en sleurt zich zo ingewikkeld met veel moeite naar de piano. Hij zet zich moeizaam neer op de kruk en slaat de stofklep open, lacht ’s verlegen naar het publiek en knikt haar dan heel ernstig toe.
het wordt een largo eerst, de pianoklanken lijken zich voor hen al afdalend van de toekomst naar het nu, in het eerdere klateren van water te spiegelen.
er staat nu voldoende spanning op het kabelpaar. het zijn pro’s, ze weten hoe het hoort. ze zijn verbonden.
in stilte tellen ze samen af: 3, 2, 1…
voor ‘KORT’, een verzameling kort (lyrisch) proza
OVER P’TiX
P’TiX is een artisanaal grafisch programma waarbij gebruikers (‘kunstenaars’) per dag minstens één verhalende potloodtekening in vierkant formaat maken van één van de 52 invoervlekken in inkt en bister.
De uitvoer kan worden gebruikt voor educatieve doeleinden en is gratis beschikbaar. De uitvoer kan ook worden gebruikt om Deep Learning-modellen optimaal te trainen in de tekenkunst, zodat uiteindelijk iedereen zijn eigen visuele taal en grafische stijl zou kunnen ontwikkelen op manieren die voorheen ondenkbaar waren. Zoals elk programma, elke routine die ik ontwikkel ligt de nadruk op het proces, op de gebruikerservaring en niet op het resultaat. De geproduceerde tekeningen zijn strikt genomen afval van het programma.
Uiteraard gebruik ik dus geen A.I. om de tekeningen te verfraaien of te pogen mankementen aan de tekeningen te verbloemen. Ik ben zwaar bijziend en net dat gebrek resulteert m.i. in interessante tekeningen. P’TiX moedigt de gebruikers aan om ook hun eigen ‘gebreken’ op dergelijke wijze als ’talent’ te misbruiken.
P’TiX moedigt, als creatieve tekenmethode, het maken van fouten en het leren daarvan aan1in het tekenen, net als in de (geïmproviseerde) muziek, bestaan er geen fouten. Als je een ‘fout’ maakt herhaal je die gewoon tot het een nieuwe regel is. Er schuilt een lichte vorm van rebellie in de code van de routine, waardoor het een bron van eindeloos tekenplezier en meteen ook een therapeutische uitlaatklep is en kan zijn.
Vanaf CHd (30 augustus 2023) werkt het P’TiX programma als abstraherende ’tekenfabriek‘. Elke tekening op basis van een vlek wordt de volgende dag en de daarop volgende dag met diverse technieken verder uitgewerkt.
NKdeE 2023 – copyright:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication
rev. dv@CJR
P’TiX invoer TABEL
Klik op het PI-cijfer om de invoer met hun uitvoer tot nog toe te bekijken:
blader invers chronologisch door alle P’TiX uitvoer
rev. ChatGPT-dv@CEC
ANKE VELD
het is goed zeg ik
het is goed zeg ik want nu wij praten,
praten wij veelvoudig in de tijd.
ik leg mij op een vallend blad en het blad valt ook voor jou.
ik hecht mij aan een vaag geluid en het geluid vervaagt bij jou.
donkere gedaante ben ik en ik doe wat mij is opgedragen.
ik doorwaad op zeven plaatsen de meanderende mond van de verhalen en ik duw het sloepje voor mij uit waarin jij ligt
met haar te slapen. je dwarrelt lachend weg
omdat je weet hoeveel ik van je hou.
het is goed dat wij het wisten
want hij wou dat het geweten was.
ik breng jou nachtenlang bij jou en hen terecht
ik droom dit nu al vast want morgen is het veel te echt.
hij lacht omdat zij dat zo parmantig zegt:
‘ik hou je hartje bij en ook jouw eerste lach’
Anke Veld, Gabriël
i tjing hexagram
hexagram 34 – 大壯 (dà zhuàng) – “groot vergaren”
DA ZHUANG (大壮) – “Da Tsjwang” – grootse standvastigheid – “de grote kracht van Da Tsjwang”
H A R U S M U Z E
大壯
47 – bokken en geiten rammen en hijgen
rev dv@BKA
176 – als de cursor weg is, zie je de weg
292 – vrijheid vernietigt het vrije gevoel
389 – het verhaal is valstrik voor het verval
429 – oordeel nooit als mens over een ander
460 – de gever geniet van overgave
compiled by dv@CBF
Tarotkaart van de dag
RADIO KLEBNIKOV
de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.
steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP:
~
copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication
dit werk is met liefde opgedragen aan de arbeider, huizenbouwer, muzikant en kunstschilder Julien Vekemans (26/06-1940 – 09/11-2007)
contact: dirkvekemans@yahoo.com
VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.
Noten
