477 – zonder tijd is er geen eeuwigheid
hexagram 49 – 革 (gé), “Afstropen”
–
de HARUSMUZE is een eigentijds orakel, een NKdeE schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing. het programma heeft 520 (?) orakelspreuken als uitvoer, maar die zijn zelf nog aan verandering onderhevig.
invoer
Harusmuze #180 – alleen de liefde glijdt tot in de eeuwigheid
commentaar
dat het Zijn een foefje is, lulkoek en een fopspeen voor zuigende proleten, merk je aan hoe makkelijk het te ontwrichten is.
neem nu de tijd. wij foeteren wat af op de vergankelijkheid en verlangen dan hartstochtelijk naar de eeuwigheid, waar er nooit dient gestorven te worden, waar elk afscheid een goedlachs tot seffens is.
maar, liefste vingerveegjes, moest de tijd er niet zijn, en alles bleef eeuwig duren, dan zou er vaneigens geen eeuwigheid meer bestaan want elk verschil daarmee zou opgeheven zijn: we zouden de noodzakelijke identiteit van ‘tijd’ en ‘eeuwigheid’ moeten accepteren, en vervolgens beide begrippen als totaal zinledig moeten verwerpen, tenzij we misschien, als getrainde sofist, het niet-zijn van tijd en eeuwigheid achter de hand willen houden, we beginnen die Vervelende Vervelveek ewa te kennen, ondertussen.
elkwegs: in de eeuwigheid bestaat de tijd niet, maar de tijd bestaat duidelijk wel, of heb je dit in één oogopslag gelezen misschien? dus kan de eeuwigheid niet bestaan tenzij je één soort bestaan hebt voor de tijd, laat ons dat het heggehagge Tijdzijn noemen, en een totaal ander soort bestaan voor de eeuwigheid het euh, schuiverige Eeuwigsheid.
maar, duimeeltigen, als het Zijn zo veelsoortig is dan moet er ook een Zijn zijn waarin zowel het Tijdzijn als het Eeuwigsheid bestaat, het excessieve Carlsbergzijn, zeg maar en dan meteen ook maar het Yoricksein, het wat-heb-je-nu-met-Denemarken-plotsZijn enzoverder tot in de eeuwigheid *.
het Zijn explodeert aldus in een oneindigheid van veelsoortige existenties en dat komt natuurlijk omdat het bestaan ervan zelf een recursieve functie is, een fictieve ‘inwikkeling’ die vervolgens over de hoofden van de argelozen op de meest destructieve en repressieve wijze als ontologie wordt ‘ontwikkeld’
Soit. Laat ons het houden bij wat ons Muzeke zegt, namelijk dat er zonder tijd geen eeuwigheid is en dat het Zijn dus een foefje is, lulkoek en een fopspeen voor zuigende proleten.
geef hieronder uw eigen commentaar op deze uitspraak van de Harusmuze.
die wordt dan opgenomen in de volgende Omwenteling 1alle teksten van de NKdeE worden in lussen van herschrijfprogramma’s opgenomen. zo’n revisie/herschrijving noemen we in de Gignomenologie een Omwenteling
vermeld uw mailadres als u persoonlijk antwoord wil krijgen (uw mailadres wordt niet publiek gemaakt)
vermeld uw website als u een link daarnaar bij uw commentaar wenst
*vgl. Plato, Parmenides 132a e.v.
Noten