Praten is het woord ophangen.
Toegesproken stopt de sneltrein niet. Men
bespreekt waar je was.
Schrijvend hang je traag te snakken
naar de halte van de eigenwaan. Je
leest jouw naam verkeerd.
Ik ben immers al verdwenen
in het spoorwegnet. De aankomsturen
daar zijn niet voor mij.
Dichten doet ons ’t woord verhangen
van de plaats waar niets al hing naar daar waar
niets nog hangen kan.
inputtekst (1992):
uit de vroege geschriften (1992-93)
- ‘het groene boekje’ geredigeerd op google docs
- alle teksten uit het blauwe boekje I op deze site
- dageraad. dagwerk 92-93
- Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- Lees meer uitvoer van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
de teksten uit ‘het groene boekje’ zijn mee opgenomen in Rigorisme.