Met het ranke, het reine van woorden
Die tot niets verdwijnen in hun zinnen,
In de klaarte van het hoge noorden
Waar het zonlicht licht in licht beminnen
Wil, opdat het onze kan beginnen;
In een verstrengeling van ik & jij
Tot wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over..., opdat het groter, mooier zij
Zo vraag ik nu & steeds jouw hand ter hand
Zo gaaf wil ik jou eeuwig aan mijn zij,
Zo traag beleef ik onze wereldbrand.
DIANA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).
3 reacties op “vuur”
………
smelt
stamelt