Categorieën
lyriek

mozart had geen weet van die kavekes

Er hangt bloed aan mijn glas, ik wou
Dat ik elders was, een deftiger persoon.
De schoonheid die ik in je ogen bracht
Kwam ook voor mij iets te onverwacht.
Ik heb geen leden meer, mijn arm is wet
Iedereen heeft alles in getallen omgezet.
Het leed verschrijft zich in mijn deel
Hoe ik kronkel, hoe vergeefs ik in jou ween
Er is dit wit, de dag waarin je zon verscheen
Jij draait mij om,  ik wentel, jij verdween.

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.