De dag slaat aan & ik ontdubbel mij
In wat ik was & daarvan emulatie,
Verbeten leed & alom licht rond mij
Waarin jouw huid verschijnt als simulatie
Van haar schoonheid, zulke constellatie.
Maar niets van wat wij maken hier of doen
benadert haar, oneindig is haar zoen.
Wij verliezen ons in ons, realia,
die nooit & nergens iets van haar voldoen:
Zij schittert in mijn hoofd als LYLIA.
rev 26/02/2011 20u02
