Categorieën
lyriek

de Stem

De wereld is een lus
die losjes rond een baby ligt.

De jongen ziet  het verre rijzen niet
van grijze muren rond het bos.

De man plamuurt zijn luchtballon,
die door gebrek aan lucht niet stijgen wil.

De grijsaard kerft de stenen uit zijn keel:
de Stem spreekt van onteigening.

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.