Je me pris à songer près de ce corps vendu / La surface de l’invisible en hoewel ik niet bestond (drie gezusters bij volle maan, liefde druppelt paars uit elke porie, urenlang staan wij met de armen hoog als hagen in de wake en bij de stijgende verstijving der leden dissecteren wij de holle klanken […]
Categorie: La Vie Sexuelle de Charles Baudelaire
La froide cruauté de ce soleil de glace / Déjà sa chevelure effleure en in dat weidse slechts een stip (dan doe ik diten in jouw adem alles wordt één ruisen, zeevan infrasonisch ziedend leven, de tijd is zichontrollende een slak, languit, mijn hoofd strand dat alle landen is) was jij (schrikbarend zal het zijnhoe […]
Et ce monde rendait une étrange musique/ le bienheureux en weerom kwam (eek, een zwarte vlek – ik schrok me rot – een kat of iets, een hond, zo zacht en rakelings mijn enkels langs op het gras, de dauw, zo warm en harig, gruwel weet je, net) als vuur (een woordenschat die man en […]
Mer odorante et vagabonde / Le saule en de zee verdwijnt (het sneeuwde en alles trok sneller in je samen van het bontgekleurde vlak, de simultane hemel – praise his dick! – dan dat een pil het je uit het hoofd kon praten) zei ze (prinses, jazeker, maar honderd erwten zullen schuren bikkelhard en prinsen […]
La froide majesté de la femme stérile ex nihilo nil (de benen bengelen) nemo creavit : o parelend ontwenningszweet!(binnensmonds gejubel registrerend somskantelt in het duister nog het evenwicht) (open diafragma, lichtval schaduwloos op dit dat zich verheffen wil tot dat en het wachten samenvat met einde lichtval, diafragma sluiten, duisternis) ofschoon niet echt berustend in verdoemenis […]
Tes yeux sont la citerne ou boivent mes ennuis niet die klapwiekende (de curve van jouw hals) geketenden : ein jeder Engel ist schrecklich,- (gemuilkorfd en tellende de lijken soms na middernacht verbeeldt het zich) (knarsetanden, zeg je en een rilling door verkilde spieren trekt je wangen in een hatelijke plooi, jezelf ten prooi ben […]
Ô vase de tristesse, ô grande taciturne een geijkte vorm (in stilte en dan nog) van inspraak : in een knikker dit papiertje,- (reciterende een waslijst kleuren soms bij volle maan doorgrond ik het) (zeldzaam ben je, wil je mij maar ligt daar niet een bedding dichtgeslibt naar syfilliete schuim te lonken. Eiland ben je, […]
Ramper sur le versant de ses genoux énormes, gespleten aarde (slangen in je buik)waar ik lallend instuik, stik in je huid,-(indachtig kathedraalgezangen somsop autostraden nog herken ik mij) (liefde, herhaal je mij mijn liefdevoor het openrijten mijner wondenen als ik hanteerbaar ben geslonkenklinkt er harpgetokkel in je na) schoonheid lost zichzelf op waar ik ga […]
Je hais le mouvement qui deplace les lignes, een oud gebruik (heradem niet) :ik tast jouw vlees beminnend aan,-(in het tempo der getijden somsbij helder weer bedenk ik mij) (teder noem je hoe mijn vingers vluchtig vlammen langs het kammetje van wervels terwijl ik onverbloemd de uren tel en elk gebaar een drieste leugen is) […]
