Categorieën
collage Harusmuze het moment journal intime NKdeE Tarot

CHJ

T: IX- IT: 25 – H: ט

[het ontwerp van deze site is geoptimaliseerd voor raadpleging op PC/tablet]

Schrijfwijze van  , het karakter voor deze guà.
( ‘guà’ (“卦”) is voor de I Tjing de benaming van zowel het ‘hexagram’ als het ’trigram’ in het Chinees):

gedicht

het dooft

[moment 14]

2 november 2015. doorheen de perverture1 in de Neo-Kathedraalse Evidenties (geschriften die na 2054 pas verschijnen) wordt gewag gemaakt van drie fazen in de kosmische cyclus, de spiraal der spiralen: ouverture, perverture en cloture. de perverture valt samen met het ons al te bekende stadium van het Kosmische Rot: de inwikkeling, verdraaiing en verstikking van het Gebeuren in de alles vernietigende complexiteit. van het zijnde valt de eenvoud van de tel. het ene sijpelt door alsof het niets was, in zichzelf gegrond. hulpeloos, met kromme benen de lieden lopen alom verloren.

waarheen trekken wij vandaag ten strijde?“. de voddenman doet alle vodden in een mand. de lijken kunnen slapen in het lege ledikant. er kwettert wat gevogelte, diep in het bos en een boom laat van ontzetting alle blaadjes van zijn takken los. het dooft de vuren in de toren.

de straat heeft zich rood van liefde, schaamte en liefde een weg gebaand. de kat piept angstig in de muizenkop. het onheil dat ons treffen zal, is van ongekende omvang, maar een einde is ons enkel in de guurte van de eenzaamheid gegund.

langs zulke lijnen uitgezet raast het woeden van de ziel in haar nu heftiger dan storm. het brandt voorgoed de zon in haar als amulet, de tijd was immers nu op nu of nooit verzet.

invoer 2015 (privé) – uitvoer 2020, rev. dv@CHJ

tekening dv 2020
letter van de dag
de Hebreeuwse letter Tet
journal intime

Publieke redactie, occasioneel met behulp van ChatGPT in de rol van proeflezer en redacteur, van een serie teksten uit 2020. De teksten ontstonden aanvankelijk als neveneffect van het louter grafische programma ‘journal intime’.

Gevolgde werkwijze: ik reviseer eerst de tekst van 2020, geef die dan – soms maar niet altijd – ter evaluatie/correctie aan ChatGPT en besluit dan wat ik met hun suggesties doe om hier de voorlopig uiteindelijke versie te presenteren. De oorspronkelijke versie van 2020 verdwijnt in de archieven.

Op die wijze verken ik alvast de mogelijke rolverdelingen in de organisatie van het creatieve schrijven in de nabije toekomst.

jt82 – une sorte de chosification – APL FLA PJE

lezen, zien en zwijgen

Jean Oury’s boek ‘Création et schizophrénie’ is de weerslag van een reeks seminaries die hij gaf aan de Paris VII universiteit in de jaren 1986-87 en 1987-88, een reeks variaties op een thema eerder dan een uitgewerkt betoog. Elk hoofdstuk komt overeen met een sessie van ongeveer twee uur en per datum geeft ons dat een bladzijde of 10-15 tekst. Ik lees voor deze ‘Journal Intime‘ routine dagelijks een stuk en bespreek dat dan hier ten einde mijn eigen theorieën rond creativiteit en auteurschap al schrijvende vorm te geven. Zo werkt het hier, maar hoe werkt Oury’s boek?

Het zijn improvisaties, zegt hij, want de tekst zelf was niet op voorhand uitgeschreven, vandaar dat er in de teksten ook een zekere spanning aanwezig blijft tussen de gemoedelijke spreektaal / verteltrant en de formele, geschreven taal. Oury heeft die spanning willen behouden zegt hij in zijn voorwoord:

“We hopen zo een sfeer van ontmoeting, toeval en twijfel te behouden en het gekozen thema uit te schematiseren in een eigen (proces van) “Gestaltung”.

Jean Oury [OURY 1989, p.10] vert. dv: “Nous espérons ainsi garder une atmosphère de rencontre, de hasard, de précarité, diagrammatisant le thème choisi dans l’ exercise d’une propre “Gestaltung”.

Het woord “Gestaltung” zelf overigens, is aan een reïficerende tendens onderhevig geweest, waardoor het van ‘mise en forme’ (‘vorming’) meer en meer gewoon ‘vorm’ is gaan betekenen, en om dat te verklaren zet Oury mij op het spoor van de Duitse linguist Johannes Lohmann wiens werk door de schaduw van het nazisme jammerlijk in de vergeethoek is beland. Voor mij is dat werk van groot belang omdat we bij Lohmann het vermoeden bevestigd zien dat er in de Indo-Germaanse taalgeschiedenis een onmiskenbaar ontologiserende, reïficerende verglijding in de semantiek valt te onderkennen.

Ik heb van die passage aan het begin van wat een heerlijke lezing belooft te worden, maar een shotje gemaakt, zodanig ontroerd was ik door deze ontdekking die de linguistieke correctheid van mijn al te gekke Devolutie- en ontologiseringstheorieën volmondig lijken te bevestigen:

” a bien montré” staat er! schoon toch! [OURY 1989 p.15]


Ik vroeg mij al af waarom sommige van mijn ideeën omtrent de toenemende reïficatie in het taalgebruik vanaf de 14e eeuw en de daarmee gepaard gaande radicale verdere ontologisering van het denken op nauwelijks waarneembare, virtuele maar onmiskenbaar meewarige hoofdbewegingen werden onthaald als ik er iets van dropte onder de academici online: was ik dan toch geheel krankjorum en behept met etherische wanen?

Maar nee hoor: het is gewoon taboe, je mag er met geen woord over reppen…! Van het ogenblik dat je ook maar suggereert dat ons taalgebruik de historische evolutie van ons denken stuurt, dat je daar een evidente (d)evolutie in kan ontwaren die nagenoeg exact dateerbaar is en te linken met specifieke culturen in specifieke regio’s en tijdsperiodes, wordt je zonder pardon veroordeeld als nazi…

Nu echt helpen doet ons dat niet, die verklaring, eerder integendeel want het maakt ons enkel duidelijk dat onze denktrant om weer een nieuwe reden hopeloos onaanvaardbaar is in de huidige context.
Erger nog: op een heropflakkering van de Spengleriaanse nazi-mestvaalt zit ik zelf allerminst te wachten. Het lijkt dus eerder aangewezen om mijn ontdekkingen voorlopig maar stil te houden, de tijd is er niet rijp voor. Toch: je zou van intelligente mensen toch kunnen verwachten dat men enigszins het onderscheid kan maken. Niet dus. Mijn advies: lees het, neem er kennis van en spoedt u allen huiswaarts.

Soit. Gelukkig worden de geschriften van de man momenteel gebundeld heruitgegeven. we kunnen ten gepaste tijden daarnaar refereren en dan mag van mijn part gerust iemand anders in deze bruine soep gaan roeren. Zelf maak ik mij met onderwerpen als ‘walging’ en ‘waanzin’ al euh, populair genoeg.

Om, na al deze boude beweringen toch enigszins uw begrijpelijke honger te stillen: in de blurb van het eerste van drie volumes van de beloofde uitgave vond ik al deze intro-tekst, zodat u ten minste al een idee kan hebben over wie het gaat, want onze ‘vriend’ wordt blijkbaar zelfs uit Wikipedia geweerd:

Johannes Lohmann (1895-1983) doceerde algemene taalkunde aan de Ludwig Albert Universiteit in Freiburg im Breisgau. Hij ging met pensioen in 1963. Het werk van Johannes Lohmann verdiende dezelfde aandacht als dat van de Fransman Émile Benveniste (1902-1976) in Frankrijk of de Rus Roman Jakobson (1896-1982). Dat dit hem werd onthouden, was te wijten aan de rampzalige gevolgen van het nationaalsocialisme, vooral in de moderne taalkunde.

(vertaald van bij de uitgever, zie https://www.verlag-koenigshausen-neumann.de/product_info.php/info/p8717_Johannes-Lohmann–1895—1983—-Sprachdenken-und-Sprachgeschichte-Schriften-I-.html)

Aan de universiteit van Freiburg waar hij de leerstoel Indogermanistiek bekleedde van 1943 tot 1963 is Lohmann de enige zonder foto. Ik citeer in DeepL-vertaling:

Als traditioneel Indo-Germanist werkte hij aanvankelijk vooral op het morfologische vlak (vooral belangrijk is zijn boek “Genus und Sexus” uit 1932). Later richtte hij zich meer op de algemene taalkunde en de taalfilosofie (“Philosophie und Sprachwissenschaft” 1965), evenals op de muziektheorie (“Musiké und Logos”, 1970).

https://www.indogermanistik.uni-freiburg.de/seminar/historia.html

De rest hoef ik alleszins op dit ogenblik (mei 2020) echt niet te weten. Die muziektheorie van Lohman, dat lijkt mij wel wat…

rev. dv@CHJ

over het journal intime -programma
This image has an empty alt attribute; its file name is ietsanders.jpg

pseudo-code van het programma:

gegeven:
geste: het pad van de primaire, spontane beweging
schrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de geste
corridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlak
jij, je: een participant aan het journal intime programma

het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);

  • je wordt wakker en je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een frase
  • je neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslus
  • je vocaliseert daarbij het woord of de frase
  • als je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een geste
    • neem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties op
    • teken je de geste
  • je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus

uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– (optioneel) een commentaar in proza

de journal intime routine
is een vrij exemplarisch, grafologisch NKdeE-onderzoeksprogramma.
de uitvoer ervan wordt hier gepubliceerd in het Publieke Domein

rev. dv@CGM

bibliografie journal intime

ARTAUD 1947: Artaud, Antonin, Van Gogh le suicidé de la société, Gallimard, Paris, 2018, ISBN 978-2-07-076112-8

ARTAUD 1956: Artaud, Antonin, Oeuvres Complètes Tome I, Gallimard, Paris, 1956

BAKHTIN 1984: Bakhtin, Mikhael: Rabelais and His World (Iswolsky, Helene transl.), Bloomington 1984, ISBN 978-0-253-20341-0

BARTHES 1995: Roland Barthes, Oeuvres complètes vol. III , Paris: Seuil, 1995

BONNEFOIT 2013: Bonnefoit, Régine, Paul Klee. Sa théorie de l’art. Lausanne, PPur (Presses polytechnique et universitaires romandes), 2013 ISBN 978-2-88915-034-2

CHAUVIRÉ 2003: Chauviré Christiane, Phénoménologie et esthétique. Le mythe de l’indescriptible chez Wittgenstein dans Rue Descartes, nr 39, Wittgenstein et L’art (februari 2003), PUF

CHEVRIER 2019: Chevrier, Jean-François, Bernard Réquichot. Zones sensibles, Paris , Flammarion, 2019, ISBN 978-2-0814-4197-2

CV-P 2016 I: Viallat-Patonnier, Claire, Les dimensions de l’écriture dans l’oeuvre de Bernard Réquichot. Etudes d’un processus. Vol. I: Thèse , Paris , ECOLE DES HAUTES ETUDES EN SCIENCES SOCIALES, 2016

CV-P 2016 II: Viallat-Patonnier, Claire, Les dimensions de l’écriture dans l’oeuvre de Bernard Réquichot. Etudes d’un processus. Vol. II: Annexes et illustrations, Paris , ECOLE DES HAUTES ETUDES EN SCIENCES SOCIALES, 2016

CR 1973: Billot, Marcel (ed.), Bernard Réquichot. Bruxelles, La Connaissance, 1973 (Catalogue Raisonné)

FREUD 1989 I: Freud, Sigmund, Colleges inleiding tot de psychoanalyse . Inleiding tot de psychoanalyse 1/2, Boom Meppel Amsterdam, 1989

GREEN 2013: Green, Michael (vert. & red.), The Russian Symbolist Theatre. An Anthology of Plays and Critical Texts, Ardis, New York 2013.

KUSTERS 2014: Kusters, Wouter, Filosofie van de Waanzin, Lemniscaat, Rotterdam 2014

MORALES 2002 : Moralès, Gérald: La Poésie de Bernard Réquichot. De l’être à lettre, EFEdition, Paris 2002, ISBN 2-913786-13-8

MORALES 2010, Moralès, Gérald: L’écriture du réel. Pour une philosophie du sujet, Paris , Cerf, 2010, ISBN 978-2-204-09225-8

MURRAY 2014: Murray, Ros, Antonin Artaud, The Scum of the Soul, London, Palgrave Macmillan, 2014, ISBN 978–1–137–31057–6

OURY 1989, Oury, Création et schizophrénie, Paris, Gallimard 1989, ISBN 978-2-7186-0354-4

REQUICHOT 2002: Réquichot, Bernard: Écrits divers. Journal, lettres, textes épars, Faustus, poèmes, 1951-1961, Les Presses du réel, Dijon, 2002

VALERY I: Valery, Paul, Oeuvres Tome I, Hytier, Jean (ed.), Paris, Gallimard, 1957

VALERY II: Valery, Paul, Oeuvres Tome II, Hytier, Jean (ed.), Paris, Gallimard, 1960

collage 2.0
tekening naar een figuur in een illustratie bij Mary Brown’s ‘The Lament of a Lyceum Rat‘ door Pamela Colman Smith.
i tjing hexagram van de dag

klik op de titel om de uitleg te openen en sluiten

Hexagram 25無妄 (Wú Wàng) – “Zonder Gedoe”

WU WANG (無妄) – “Woe Wang” – zonder zorgen, vertrouwen – “Woe Wang, wees zonder zorgen

無妄

CHATGPT + CTEXT.ORG
Chinese Text Project

Chinese I Tjing tekst met Engelse vertaling:

CHATGPT
Hexagram 25 “Zonder Zorgen” (無妄)

Het hexagram “Zonder Zorgen” (無妄) symboliseert een staat van moeiteloosheid en harmonie die voortkomt uit het loslaten van zorgen, begeerten en onnodige spanningen. Dit hexagram nodigt uit tot het cultiveren van innerlijke vrede en een natuurlijke stroom van energie.

In de context van Taoïstische Neidan, de innerlijke alchemie, verwijst dit hexagram naar het proces van het transformeren van innerlijke belemmeringen en onzuiverheden. Het moedigt aan om de geest te bevrijden van verstorende gedachten en emoties, waardoor de geest zich kan openstellen voor een helder bewustzijn en een dieper begrip van de universele harmonie.

Dit hexagram herinnert eraan dat het streven naar spirituele groei en verlichting niet moet worden belast door onnodige zorgen, verwachtingen of zelfopgelegde druk. Net zoals een kalme vijver helder reflecteert, zo kan een geest die vrij is van zorgen de ware aard van het bestaan weerspiegelen.

Het proces van innerlijke alchemie dat wordt aangeduid door “Zonder Zorgen” gaat gepaard met het laten varen van vastklampen aan externe omstandigheden en materialisme. In plaats daarvan wordt aangemoedigd om naar binnen te keren, te mediteren en te werken aan het zuiveren van de geest en het cultiveren van een staat van innerlijke rust.

Door het volgen van het pad van “Zonder Zorgen” kunnen we onze eigen innerlijke bron van wijsheid en vrede ontdekken. Het vraagt om het loslaten van de drang om te controleren en te forceren, en in plaats daarvan mee te bewegen met de natuurlijke stroom van het leven. Dit betekent niet dat we apathisch moeten zijn, maar eerder dat we met een ontspannen en alerte geest reageren op de gebeurtenissen om ons heen.

Kortom, hexagram 25 “Zonder Zorgen” herinnert ons eraan dat ware vooruitgang en verlichting voortkomen uit een staat van moeiteloosheid, waarin we de innerlijke ruis en zorgen loslaten. Door innerlijke rust te cultiveren en de geest te zuiveren, kunnen we de harmonie van de Tao ervaren en ons laten leiden door de natuurlijke stroom van het leven.

teksten gegenereerd door ChatGPT op CHJ middels de NKdeE account bij OpenAI

disclaimer dv/ChatGPT@CEF

Dit is experimentele output van een fijn afgestemd, publiekelijk beschikbaar OpenAI GPT3.5-model. Alle beperkingen, aanbevelingen en overwegingen vermeld op https://chat.openai.com/ zijn van toepassing.

Lees en overweeg deze zorgvuldig en lees deze teksten met deze feiten in gedachten en hoewel deze teksten waardevol kunnen zijn, vertrouw niet alleen op deze teksten als advies om op te handelen!

Voor goed advies ben je m.i. uiteindelijk altijd beter af door zelf I Tjing te beoefenen.
Iets leren, het sterk recursieve programma daarvan, begint en eindigt altijd bij jezelf.

disclaimer rev. dv@CEH

https://en.wikipedia.org/wiki/Bagua#/media/File:DualerAufbau.JPG

凡益之道 與時偕行

De HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakelprogramma, het Beginsel van een generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
De gebruiker doet elke dag een I Tjing legging (volgens de 50 stokjes methode) en verzint ondertussen een uitspraak van de ‘Harusmuze’ die haar, hem of hen inspireert.
Het bekomen hexagram wordt voorzien van een referentie naar de originele I Tjing tekst en krijgt sinds 2022 ook een AI-gegenereerde uitleg.

Duur praktijk 20 min tot 1-2u per dag – Leestijd 2-20 min leestijd

Het Hexagram van de Dag is nog niet bekend.

Tarotkaart van de dag
NKdeE Testimonial Tarot Deck v.0.7 – IX – DE KLUIZENAAR – G

De Smith-Waite Tarotkaart die ik trok vanochtend was IX – De Heremiet (IX-The Hermit)

Deze kaart werd in 1909 ontworpen door Pamela Colman Smith en A.E. Waite en op de markt gebracht door de Rider Company.

Op de Smith-Waite Tarotkaart van De Heremiet uit 1909 wordt een enigmatische scène afgebeeld. In profiel tegen een achtergrond van diep Venetiaans groen staat De Heremiet. Hij bevindt zich op een verhoogde besneeuwde rotsvlakte, waarbij zijn linkerhand rust op een lange gele wandelstok. Met zijn rechterhand houdt hij een brandende lantaarn voor zich uit, waardoor het licht een warme gloed werpt op zijn gelaat en omgeving. Hij is gekleed in een lange grijze mantel die zijn hele lichaam bedekt, en zijn witte baard reikt tot aan zijn borst. Zijn hoofd is lichtjes naar beneden gebogen, als een teken van introspectie, en zijn blik lijkt gericht op de wereld die hij achter zich heeft gelaten in de vallei.

De kaart van De Heremiet vertegenwoordigt de zoektocht naar innerlijke wijsheid, spirituele leiding en zelfreflectie. Het beeld van De Heremiet op de kaart belichaamt het idee van terugtrekking uit de wereldlijke drukte om zich te richten op innerlijke groei en zelfontdekking. De brandende lantaarn symboliseert het licht van inzicht en bewustzijn dat hij met zich meedraagt en aanbiedt aan anderen die hun eigen weg zoeken. De Heremiet nodigt uit tot introspectie, zelfreflectie en het vinden van waarheid in de stilte van de innerlijke wereld.

Vanuit een Kabbalistisch perspectief wordt De Heremiet geassocieerd met de negende sefira, Yesod, die staat voor het onderbewuste en de verbinding tussen het spirituele en het fysieke. De Heremiet beklimt de paden van bewustzijn om de diepere lagen van betekenis en waarheid te ontdekken, vergelijkbaar met de zoektocht naar de innerlijke waarheid die Kabbalisten nastreven.

Vanuit een Theosofisch perspectief kan De Heremiet worden gezien als een zoektocht naar de hogere zelf. De kaart vertegenwoordigt het pad van zelfrealisatie en spirituele evolutie. De lantaarn die De Heremiet draagt, staat symbool voor het innerlijke licht van de ziel dat geleidelijk wordt ontdekt en verlicht, wat leidt tot een dieper begrip van het eigen wezen en de connectie met het goddelijke.

In samenvatting symboliseert De Heremiet de zoektocht naar innerlijke wijsheid, de roep om spirituele leiding en het belang van zelfreflectie. De kaart nodigt uit tot introspectie en het ontdekken van de waarheid diep van binnen. Of we nu kijken vanuit een Kabbalistisch of Theosofisch perspectief, De Heremiet representeert een reis naar het innerlijke zelf, waarbij het licht van bewustzijn onze weg verlicht terwijl we ons losmaken van de wereldse afleidingen.

Kaartinfo: ChatGPT 3.5 + dv, versie: 0.1
Laatste wijziging: dv@CHJ

chatlink
NKdeE Chalk Tarot

Ik vond in de Kringwinkel twee kartonnen krijtbordjes voor 60 cent. Materiaal genoeg voor een Tarotspel zonder ‘originele’ tekeningen, want die moet ik de volgende dag uitvegen om de nieuwe kaart te tekenen. De invoer wordt gevormd door de Hebreeuwse letter die ik ’s ochtends trok. Alleen de ‘Trionfi’ / ‘Troeven’ ofte ‘Grote Arcana’ dus.

De associaties met het Hebreeuwse alfabet zijn die van het zgn. ‘Boek T’ van de Golden Dawn en voor de toewijzing ervan op de Levensboom in de Kabbala volg ik een schema gebaseerd op de zgn. Gra-versie van de Sefer Yetzirah4op deze Wikipediapagina wordt de Bahir-versie van de Levensboom weergegeven dat licht verschilt in de schematische weergave van de Levensboom zoals de gezaghebbende Kabballist Isaac ben Solomon Luria Ashkenazi aka ’the Ari’ dat opstelde. Ter wille van de coherentie wisselde ik de letters Zajien en Hee wel van plaats in dat traditiegetrouwe schema.

Die toewijzingen, waarover men eindeloos zou kunnen discussiëren, hebben m.i. minder belang dan de coherentie die je inhoudelijk en in je praktijk aan het kaartendeck als ‘levend, interactief denkkader’ (als evoluerend programma, dus) toekent en de beste manier om dergelijke coherentie te bereiken en staande te houden is door wat je verkrijgt/ontdekt in de praktijk consequent maar dynamisch en met de nodige openheid te volgen.

Het kan voor de kaartspelgebruiker wel interessant zijn om een bestaand kader aangereikt te krijgen en als bedenker/ontwerper van een Tarotspel kies je dan m.i. best voor ‘systemen’ die de tand des tijds al wat doorstaan hebben zodat het geheel aansluiting kan vinden bij de semantisch expliciete dan wel epigenetisch impliciet getransfereerde traditie (het ‘collectief onderbewuste’, of ‘het archetypische’ zoals men dat vaker noemt).

Al die ‘magische’ of ‘esoterische’ concordanties vallen overigens uiteindelijk, soms na eeuwen van ‘vijven en zessen’, door veelvuldig gebruik als vanzelf in hun definitieve ‘stand’, een beetje zoals het balletje van een casino-roulette de vreemdste bokkesprongen maakt om uiteindelijk in het ene vakje te vallen waar het, voor de winnaar althans, ’thuis hoort’.

Maar in dit geval zijn we allemaal ‘winnaars: het betreft immers een taal-bepaald gegeven en de humane taal zoekt op elk moment ‘autonoom’ de grootst mogelijke coherentie op…

dv@CHB

~

copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication

contact: dirkvekemans@yahoo.com

VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP:

Noten[+]

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.