jt#33 – le poème est noué au corps le temp de sa lecture – tuudà tudà tuuû — de I/O van het schrijven in de Oudheid, de onze, maar ook in de Oosterse oudheid gebeurde het ‘natuurlijk’ en relatief eenvoudig. bij ons is het schrijven uitermate complex en technisch. hoe kunnen we daar iets zinnigs […]
Het is als ruimte buiten elk bereik.Het is een vallen vallend zwart in zwart.Het was gebaar, het smelt als sneeuw tot slijk.Het is een woord dat niets tot lid verhardt.Het wordt gezegd, gedicht: een het is hard.Het wordt gebruikt als stoplap van bestaan.Het regent, het gaat, het wordt niet gedaan.Het zocht begin dat nooit begonnen […]
Grootsis dekracht van eenherhaald gebaar:het brengt tot leven wat gestorven was. invoer: invoer: 赠李观 – For Li Guan – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj207.html qì: lucht, gas, kwaad(heid), ergeren, geur, weer, vitale energie, Qi
jt#32 – ça ne vaut que pour moi – weu wee wo wàaaaa 5 april 2020 Elke poging om een ‘schrift van het reële’ tot stand te brengen is gedoemd om strikt individueel te blijven, zo lijkt het. Dat is ook wat Moralès vaststelt in zijn behandeling van Réquichot. Maar is dat wel zo? Is […]
Het wil schoonheid schoonheid laten rakenwimpers zien langs lippen glijden, het oogstormstil, het lichaam zee, de ziel een baken:beweging wil bereiken dit betoog.Zij is moment waarin het nu bewoog,straal waarin het licht zichzelf betekent,stroom die zich in de stroom vanzelf herkent,parel in het wak van het verlangen,geheim dat met een zucht haar naam bekent.Uit de […]
datje nooitje schaduwkwijt raakt is nietzo: doof de lamp en wie is wat nog waar? invoer: 赠李观 – For Li Guan – http://tangshi.tuxfamily.org/mengjiao/mj207.html shéi: wie, ook uitgesproken als [shui2]
jt#31 – le pictoral est rythmé – NIE NAMÀnànànànà 4 april 2020 De afbeelding is geritmeerd? Misschien, maar zo’n uitspraak verwart meer dan dat ze verklaart. Het afbeelden is geritmeerd omdat en wanneer het manueel gebeurt. De afbeelding draagt daarvan de sporen, van die humane motoriek. Een foto is ook een afbeelding maar daar vind […]
Op een veld van afgeknotte stengels,harkt de zon bevroren aarde, en verblindt.Het splijt tot kraaiencrowd, een soort Nengels:‘breed bread bred’. Lelijke crash, niets verbindthet stelsel nog, eyes break, het ik verzint.Het crumbles to its code, het harde broodloopt dood in Java. It halts. It weds its naught,simulating love in its hating head. Ashes fly, het […]
Badplaatspromenade, noorderwind. Schrilals de meeuwen krijst haar stem. Nijd brandthaar zuur in de slokdarm. Het slikt haar wildie met naaldhakken klakt. Het nijpt op zanddat stuift uit de hand. De tijd is een wandmet tongen aan de andere kant. Nietsgaat nog open, dit licht is van kant. Ietsheeft de schoonheid als van papier verbrand.Het wil […]
