350 – de slaande stok bracht water naar de kiem
hexagram 43 – 夬 (guài) – “Doorbreken, beslissen”
de HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakel, het Beginsel van een NKdeE generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
input
https://dirkvekemans.be/2018/09/23/harusmuze-98/
commentaar dv@YFC
in de Bewegingsleer noemen we het Zijn een slechte denkgewoonte omdat wij menen dat het ons in een afhankelijksrelatie plaatst die naar onze ondergang leidt.
op zich is er niks mis aan om het Gebeuren te herleiden tot een gereïficeerde reductie in dienst van het instrumenteel gebruik van de aldus aangemaakte ‘dingen’, maar deze gedachtebeweging heeft de neiging om autonoom te worden en zichzelf te doen vergeten, in die zin dat ze geen alternatieve benaderingen meer toelaat: we denken dat het Zijn is omdat als er iets is, het een ding is en het Zijn dus zo moet zijn dat alle dingen zijn en het zijn daarvan het Zijn moet zijn: de kringredenering is onontkoombaar en de lus wurgt want de waarneming zelf ontsnapt niet aan de tirannieke reïficatie: de wetenschappelijkheid van één of ander inzicht blijft hoe dan ook beperkt tot een ‘humane’ wetenschappelijkheid want de humane bias ‘is‘ onze manier van kennisverwerving, het gebeurt gewoon zo.
artificiële intelligentie verandert in se niets aan die configuratie, tenzij die lichamelijk geïncorporeerd is, om het ook maar ’s dubbel-op te stellen.
het is m.i. weinig waarschijnlijk dat bijvoorbeeld de oude Chinezen een dergelijk abstract zijnsbegrip hadden. de woorden you en wu kunnen wel door Iets en Niets en door zijn en niet-zijn vertaald worden, maar eigenlijk “betekenen” ze gewoon simultaan ‘hebben’ en ‘niet-hebben’, en/of ‘er is iets’ en ‘er is niets’.
de ‘echtheid’, de realiteit van het Zijn of het Niet-zijn was niet aan de orde, men was zich volkomen bewust van het ‘creatieve’ dat bepaalde dat een benoeming ‘iets’ deed ‘existeren’ : de menselijke creativiteit ‘benoemde’ de ‘dingen’ en al het benoemde ressorteerde vanzelfsprekend onder de REN, alles-wat-des-mensen is, en dus alles wat met de nodige omzichtigheid moest worden benaderd want de mens is, aldus leerden ons de oudste wijzen, maar een prutserke onder de prutsers.
je kon toen nog geen verkiezingen winnen door het onmogelijke te beloven.
het geabstraheerde Zijn eist echter de realiteitswaarde op, haar ontologische status en voedt zodoende de humane megalomanie, het top-van-de-ladder denken en dat suprematisme maakte en maakt ons blind voor onze weergaloze destructiedrang die ons regelrecht naar onze eigen vernietiging leidt.
wij lijken wel te denken dat we ook de dood kunnen overleven omdat we ten koste van afgrijselijke massaslachtingen elders de oorlog een generatie lang van ons grondgebied hebben weten te houden.
de stok in deze Harusmuzespreuk is daar een subtiel toonbeeld van: in het hanteren van de afgehouwde tak, ontdaan van het ‘overtollige’ slaagt de mens erin te vergeten wat de realiteit van het hout is ten einde er de ander, zijn eigen vlees en bloed, mee te slaan.
het benoemen van het hout als stok instrumentaliseert het hout niet alleen als wapen: het besmet ook de ongemerkt gedifferentieerde ‘natuur’ die onderworpen zou zijn aan ‘de mens’ (sic) met een destructiedrang die louter des mensen is.
hoe lang is een houten tafel een tafel? wie beslist daarover?
in de recursie van de benoeming wordt de echtheid van de stok als stok dan zelf gebezigd als bewijs van het zijn van de stok en onderhuids ook als een verantwoording voor de van de mens gescheiden natuur als ‘de natuur’ die vanzelf ‘onze natuur’ ‘is’.
dat onze kinderen dan op straat lopen te betogen dat ‘de natuur’ moet gered worden zou ons toch enigszins aan het denken mogen zetten, temeer daar wij maar al te goed beseffen dat wij het zijn die nalaten onszelf en hén te redden, de uit de natuur verbannenen, de uit het paradijs verstotenen, de mensen zelf, die overal en altijd om zich heen enkel hun virale destructiedrang verder lijken te willen botvieren …
je kan hieronder je eigen commentaar op deze uitspraak van de Harusmuze geven. die wordt dan bij de eerstvolgende Omwenteling hieronder toegevoegd.
steunabonnement (vrije bijdrage) :
IBAN BE22 7340 2968 5847 BIC KREDBEBB
VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt.
