Harusmuze #293

293 – van pannenkoeken maak je nooit nog kip

input:

https://dirkvekemans.be/2018/11/20/harusmuze-155/

commentaar dv@YDG

over de labeur van het Gebeurte¹cfr. Negarestani, The Labor of the Inhuman

elk werk is verwerking, een ondergaan van de fatale wil tot verval, een bewustzijn van medeplichtigheid aan het verval.
uit de ervaring van het verval ontstaat zo in het menselijk gemoed een schuldgevoel, een vaag bewustzijn van erfzonde, dat het beschuldigen op gang brengt als emotieve motor en viraal de ‘zuivere’ dynamiek van het geven en nemen infecteert. het humane causaliteitsdenken is echter zelf al vervat in een recursie van die accusatie-cyclus, elke causa is al schuldtoekenning.

het grote vingerwijzen begon/begint/wijst zichzelf uit, uiteraard eerst bij en door de elfde vinger naar het bewezen gebrek.

de beschuldiging baseert zich op de illusoire vatbaarheid van het eerdere stadium, op de fictieve mogelijkheid van de reconstitutie, het ongedaan maken van het gebeurde. maar de tijd heeft geen undo-knop.

om iets gedaan te krijgen (nemen), is er altijd een vorm van destructie nodig (een ingrijpen), een medewerking aan het ROT. je moet eieren breken om te koken.

de pogingen om een artificieel bewustzijn te assembleren op basis van het waanidee van een zich perfectionerende Geest lijkt een beetje op denken dat je mits een degelijke en doorwrochte ordening van stukjes pannenkoek uiteindelijk wel een kip zal kunnen maken.

elk vooruitgangsdenken, elk idealisme is van een weerzinwekkende nostalgie. het ridicule van de humane megalomanie, de comédie humaine, een zich verontschuldigende ‘condition’, adding insult to injury aan de ‘lagere’ levensvormen. de huidige crisis is de permanente crisis van de humane waanzin. de bloederige spasmen van de aardse alien die zich uit de buik van haar moeder heeft bevrijd. de verlichting speelt zich af onder een lampenkapje, een sprookje over roodkapje en de boze wolf om na te vertellen voor de kindjes op het schoon verdiep. of voor de balkende ezeltjes.

jeuh.
weuh.
beuh.

soit.

de pannenkoek, dat is bekend, is immers een aggregaat van meel, melk, een zakje vanillesuiker van den Aldi en enkele in functie van de vertering door elkaar geklutste, en dus compleet gerateerde kansen op een immens schattig piepend exemplaar van de Gallus Gallus Domesticus.

Geef uw commentaar

Uw interpretatie van of commentaar op deze uitspraak van de Harusmuze is erg welkom. Plaats die gewoon als ‘reactie’ onderaan deze post.
Bij validatie wordt uw inzending dan bij de eerstvolgende revisie van dit bestand onder dit kader toegevoegd.

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP: