Is zij het daar die Het ziet, haar blanke
vuur van huid verhoogd met manestralen?
Zijn het in die wilde baren daar haar ranke
hals, haar ogen die het licht doen dralen
voor het in de nacht verdwijnt? Bepalen
de grond en ‘t kleed de tekening van ‘t lijf?
Is haar te zoeken deel van haar verblijf?
Maakt haar te zien geheel haar wezen uit?
Is zij dan zin en doel van het bedrijf?
Was lust voor haar altijd al het besluit?
LAIS is de geschiedenis van een verwording.
het ‘ik’ van de dichter sterft af en is een ‘het’ geworden.
het ego van de auteur sterft in wansmakelijk zelfbeklag als god in ’t diepst van zijn gedachten, het schrijven zelf echter wil van geen wijken weten.
‘het’ is restant, begraven in het desolate landschap van een dode taal.
argeloze lezers wekken het sporadisch tot de hel van een onmogelijk leven.
LAIS wordt sinds 2010 rechtstreeks online geschreven op deze website en elders. het werk zal uiteindelijk uit minimaal 449 dizaines bestaan.
LAIS is dan ook in zekere zin een update van de DELIE van Maurice Scève, een complex werk gepubliceerd in 1544, waarvan alvast de strikte vorm en het aantal dizaines werden overgenomen.
het dizain van Scève is een oude Franse dichtvorm die na hem in onbruik raakte ten voordele van het sonnet.
het telt 10 regels van elk 10 lettergrepen in een vast rijmschema ababbccdcd.
