Harusmuze #281

281 – de schoonheid zien is als liefde geven

hexagram 11 – 泰 (tài) – “Doordringen”

凡益之道 與時偕行

De HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakelprogramma, het Beginsel van een generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
De dagroutine ervan (20 min tot 1-2u praktijk’, 2-20 min leestijd) biedt de gebruiker ook een dagelijks hernieuwde kennismaking aan met de immens rijke denkwereld van de I Tjing

• Lees meer over het Harusmuzeprogramma
• Bekijk alle Harusmuzes
• Harusmuze Doc (oude versie)

input:

https://dirkvekemans.be/2018/12/02/harusmuze-167/

ontvangen commentaar:

~

commentaar dv@YCZ:

de Harusmuze van vandaag, het edict van het orakelprogramma, is niet meer maar ook niet minder dan een verdichting van haar input, een compressie.

programma’s gaan vaneigens heel erg digitaal om met het algoritme, de geabstraheerde beweging van de ‘compressie’: een compressie is ‘lossy’ of niet ‘lossy’, er gaan bij het verminderen van de bestandsgrootte, de quanta van de data, gegevens verloren of niet, waarbij ‘verloren gaan’ dan inhoudt dat de oorspronkelijke data op basis van het gecomprimeerde bestand niet meer kunnen worden ‘hersteld’ je kan op basis van het gecomprimeerde bestand alleen niet, op geen enkele wijze nog de exacte data van het oorspronkelijke bestand te weten komen.

zo’n lossy compressie is dus een zeer betekenisvolle ingreep, iets ‘ernstigs’, een destructieve daad, onherroepelijk. want wat gebeurt er ‘echt’ bij zo’n lossy compressie? wel, er is het compressiealgoritme dat is een geheel van compressieregels in het compressieprogramma en die regels bepalen hoe de data gecomprimeerd worden. een lossy ‘grafische’ compressiemethode zoals jpeg bijvoorbeeld, zal ernaar streven om de hoeveelheid data (eentjes en nullekens) efficiënt te verminderen maar met behoud van zoveel mogelijk ‘visuele’ informatie.

uiteraard is wat er al dan niet ‘visuele’ informatie is een louter menselijke aangelegenheid want andere ogen construeren een verschillend beeld op basis van dezelfde data, dus hier, op dit eigenste punt, ontwaren we een onmiskenbare maar toch voor menigeen verdoken lijkende humane inmenging in een verder geheel redelijke gang van zaken: de compressiealgoritmes zijn afgesteld op humane perceptie van wat er ‘visueel’ belangrijk is.

maar wat, liefste klikmuiskindertjes, is dat nou voor ons ‘visueel belangrijk’? is dat belang een vaststaand feit? vinden we niet eerder soms de exacte kleur belangrijker dan de leesbaarheid van de afgebeelde letter? en is ook niet onze perceptie zelf ‘gekleurd’ en misvormd door de ‘macht van de gewoonte’?
edoch: het is gebeurd, de kwismaster heeft beslist: de jpeg-norm is de norm. weg met GIF, weg met Tiff weg met alle andere ‘conventies’ of ‘afspraken’ in de ‘grafische industrie’ omtrent het comprimeren van grafische bestanden: de JPEG is de de facto standaard voor de compressie van grafische bestanden.

de impact van dat ene algoritme die JPEG standaard op het geheel van de menselijke perceptie is onmogelijk te overschatten. want voortaan is alles wat er ‘echt’ is, wat we vaker zien dat het droezelige weer buiten, alles wat we zien is onderhevig aan de JPEG compressie. je kan er eigenlijk niet meer onderuit: de humane perceptie zelf is ‘gekleurd’ door dat algoritme, we denken op basis van wat we zien, ook, dus we denken in JPEG.

lieve vingervegertjes, wat is daarvan de onvermijdelijke conclusie? wel, het is simpel: al onze gedachten zijn sowieso al JPEG en dus ‘lossy’ dus, tja, ‘verloren’ zijn ze al , waarom zouden we dan nog de moeite nemen om ze anderszins te willen gaan ‘bewaren’.

alles wat we zien gaat onherroepelijk verloren.

en daarom natuurlijk, geeft onze lieve Harusmuze op deze dolle dinsdag ons allen de wijze raad mee dat schoonheid zien hetzelfde is als liefde geven, en mochten jullie dat niet helemaal begrijpen, lees dan de ‘decompressie’, de uitgepakte versie van deze spreuk die je bij de input terug kan vinden, alwaar ik ook een commentaar voorzien heb reeds, want het was een vrij drukke schrijfdag al vandaag, amaai…