Ik rijs uit eigen as & stijg & brand
Mijn wonden helen snel voor nieuwe pijn
De zeven onthoofdt de één in dit land
Die door de eerste slag genekt wou zijn.
Prometheus niet, noch Hydra’s venijn,
& die Feniks van je vind ik ook maar niks.
Jij gaat van ‘wel‘, naar ‘zelfs niet in de Stix’,
Ik voel het kolken in jou woord ‘weldra’,
Ik wil de tijd er uit, wég die helix:
Niets is nu, nu is neen, & ik wil ja.
23/11/2010 rev. 14/03/2011