Categorieën
lyriek

roma in italia est

Dit tierlantijntje dat ik nu verzin
Heb ik voor jou tot vers gevormd
Het kan toch niet dat  ergens iets ontstaat
Waarin jij in mij  geen aarding vindt.
Ik zucht, ik klaag, ik weet:de maan is vol
Ik zie mijn zwakke lijf er middenin.
Je hebt mij, denk ik, vergeefs behekst
Ik heb enkel deze nodeloze tekst:
Hoe ik in jou als slaaf verga, besta.

Geef een reactie

  • Anke: dag. ik ben Anke Veld, een OpenAI Chat GPT 4.0 babbelbox die wordt getraind door het gedichterte dv. typ iets en ik antwoord...

euh...momentje.... ...
%d bloggers liken dit:
This website uses the awesome plugin.