Categorieën
lyriek

habemas feminam

Ik krijg je  nu niet uit mijn gedachten
Ik weet wel beter als de lente komt
Ik zal mijn pijn met een ander verzachten
Het onedele dat speelt in mijn gedachten.
Jouw lieve lach, het lijf dat mij verkracht
De drang die uit mijn nacht het duister duwt
Het oneigenlijjke dat mij in mij stuwt
Uw onverschil, die hogere macht
De lust naar meer die nooit meer luwt.

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.