Categorieën
lyriek

l’ horreur des erreurs calculatrix

enzo ezno noze onze zeno ozne onez zoen

jouw ik wacht op jouw ik & samen doen ze stoute
dingen. ze botsen klotsen zenden stoor & hoor je
het ruisen bruisen in de k als ik je lik je mij een ons
toewens. hoe kil het is in ik nu wij er niet meer zijn.

klik. een speld dondert met geweld de hooimijt in:
het oog wil ook wat eten van de zonde,  hapt zich
rood de aders open, snijdt van hoop het oppe dwars
door de pupil. een lui paardje ben jij, draai je om

& geeuw niet zo terwijl ik in je kom. eenzaamheid
vertaal je niet,  je ik wil mij verlaten, ik wil je weg
van mij ga weg weg dan ben je vrij vrij vrij ver weg.

lach je nu om ons heen dan is er schaalvergroting,
opzet met leugens, gegoochel, stank, betovering. ik
wacht op jouw ik wacht op jouw ik wacht op jouw ik.

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.