geduld begint met zwijgen in het ergste woord
wak wak wakwak wak kwak
(rassemblement wallon porno trop triste)
de dagen lengen dagen tot hun nachten duister uit
er maakt geen ziel een schittering van zwart geluid
het dons is hard het water vuur de aarde duurt
nog wel een uur of twee het zaad verblijdt zich
in je onderbuik het wil van mij de onderkant
maar ik heb niets er is niet eens een ik het
loopt mij langs je armen uit de hitte van je
zon was waarom ik met je lippen toen begon
je bent te mooi in mij ik weet je kan daar niet bij
je bent mijn aardse zang betovering waarnaar
mijn dorp verlangt het is niet groot maar ooit
& nu zijn wij de schoot waarin de vrucht haar dood
begon ik spreidt je benen in mijn achse klanken uit ik
deel je nu het klappen van mijn liefde vrij inhalig uit
