ROUTE DE RETOUR
de ochtenden verblinden de ochtend
de avonden verduisteren de avond
de nachten slibben in de hoofden toe
de hoofden braken bloed & olie
de olie stilt het golven van uw woede
uw woede vlakt in stompe daden uit
u lacht niet om, u houdt niet van
u vreest niet, vraagt niet, ziet niet, hoort niet
hoe de nacht u vast omklemt & al uw dromen
tot de sluitsom van uw nietigheid heeft opgeteld
maar waar ik u de klamme handen openwrik
& u de vele steden op één vinger opensla
daar kermt gij wel & kreunt gij om gena,
daar weet gij dat ik diep in u nog steeds besta.
