Het is nog koel
dus doen we maar.
Het lichaam niet
is de gevangenis,
het zijn de woorden
eerder waartoe eerst
gekomen wordt:
ze sluiten aan,
vervolgens in,
& staan dan
tijdig klaar.
Ze slikken ogenblikkelijk
de tong in & mijn mond.
Ze rukken op terstond
als het sidderen staakt
waarmee ik mij & u
& jij & al je
liefde liefde
in de kille zinnen
van je warme
lichaam achterlaat.
