Metafysisch
voor k.v.
Later als je dit tergende vergeten bent vergeten, later
als dit schraperige zwijgen uit het zwijgen is geschrapt,
& als je dit verkorven heden als een kever uit je haren
in de leegte onder af & dood zal willen slaan,-
Later, als je in de openslaande gaten de gaten
in de gaten krijgt waarin ik mij tot stof ontviel
& hoe ik in je hand je hand als hand kwam leggen
die het ware kloppen voelde telkens van mijn ziel,-
Later, als het kale knikken van je ik je elke veer
ontzegd heeft & in de rafels van het rafelende gat
je lijf je rafelige denken uit de warboel redden wil:
het gapen in van de afgrijselijke gang naar de dood,-
Dan schiet ik plots weer alle hoeken van de wereldzeeën door,
dan stijgt vierkantig hoog de volle maan in zonverwezen glans
dan zing ik ver & diep & hoor je ’t zachte lied van later dan,
als je mijn vergeten bent vergeten & elke ongedane woordendans
daarin, daarrond, daar godvergeten om & onomkeerbaar van.
Van later ben ik nu de maker, ontbonden dan, Uw zanger & je man
