KLANKKOORD
(voor i.d. & a.c.)
er is het wit
er is het zwart
we lopen er verloren
het oog valt immer tussenin
het wit is hard & oogverblindend
het zwart is hard & ondoordringbaar
je komt niet uit het zwart (het is te hard)
je komt niet in het wit (het is te hard)
ik ben het wit & we gebeuren &
jij bent het zwart & we gebeuren
& we gebeuren soms ook andersom
hier & hier & hier
is wat er op ligt
& wat er op ligt
ligt er tijdelijk:
de koord ervan is doorgeknipt.
het vuur raast over onze armen
het wiel breekt elke zin: wij
maken met elk einde een begin
het liggen & het breken is het onze
& het vloeiende bloed is het onze
& het bloed klokt open tot een roos
je zegt: zet nu je woorden af (in dit kristal
zal je me vinden) & ik zet
de woorden af & oef
zeg jij het woord staat af
we knielen & we kussen het zwart wit
& het wit zwart & de roos
ligt open op de harde steen
de roos bloeit op voor alle ogen
op de koude steen
de koord snijdt door de keel.
je zegt je bent je ogen &
mijn ogen zijn het rund
dat aan je nek ligt
vastgeklonken
je zegt je bent je mond &
mijn mond ligt open
voor het lied dat naar
je stilte tongt
het zingen gutst mij uit
dat dan in jou begint
ik ben het donker niet in de garage
ik ben de stilte niet er rond
ik ben een zwart geluid
je zingen is de wereld
& je zingen is mijn mond
de koord zat in de klank
de koord is uit de klank
geboren, dood is alles
wat wij wakker zien.
dv, 2-4/04/08
