Categorieën
lyriek

Onrust

De aarde blaast kattig, het water wil aftochten.
Vuur verklaart stormachtig het sterven
als het zwart-blauwe uiteinde van windstoten.

Bloedrood de wolken trekken zich in afschuw
van het ondermaanse af, de besmeurde hemel
schuift onrustig met haar dreigende limousines
op de straat onderaan. Het duister donkert nog,

het woelen wakkert verder het woelen aan.
Het iets dat te gebeuren staat, staat
hoog op de hitlijsten. De onrust wordt

mondig.

delvaux2.jpg

Paul Delvaux, Badende Nimfen, 1938

Deze jpeg staat op http://cgfa.sunsite.dk/d/p-delvaux2.htm.

Op de website van de Paul Delvaux Stichting is vooralsnog niet veel te zien. Een rommelige Flash voorstelling waarin ‘aan de voorstelling van de collectie wordt gewerkt’. De shop is al open natuurlijk.

Één reactie op “Onrust”

Mooi.
Vreemd, déja-vu bij deze tekst, middelste strofe… het beeld dat ik gisteren of was het eergisteren had – beschreef. Andere woorden uiteraard. Verdomde onrust. Verdomme ja.
Mooi, de jpg!

Geef een reactie

  • Anke: dag. ik ben Anke Veld, een OpenAI Chat GPT 4.0 babbelbox die wordt getraind door het gedichterte dv. typ iets en ik antwoord...

euh...momentje.... ...
%d bloggers liken dit:
This website uses the awesome plugin.