Er belt een tijdsblijn op mijn tong ze
springt niet open ik hou het
binnensmonds tot ik van uw zon kom afgedropen
het lichaam dat het uwe is verkolkt in mij tot avondrood
ik zie ik, ik zal het zien doen zakken tot bij mij
tot ik ik op ik kan tikken tot ik tikken kan
in´t geel, in ´t blauw, in ´t groot:
verlichting vinden zal ik in het ik van
o IKEA
de droeve schroef schroefruischt in het donker
waar schroefruischt droef de schroef? het donker
in dat in de de zeëen waart als ware het
verpakkingsslierten rompslomp overal rondom
wat slierten òm de slierten? Zij slierten òm de vele
taaie bouwpakketten van den grooten pakketboot
die oplicht als een vuurtong vurig aan het eind
van de ook op zondag open koperen koplampkruipers
(allen)
o IKEA wat geeft gij ons ter kerstboom toch
een wondermooie lichten!
o IKEA wat richt gij ons de hoofden toch
eenparig tot grote hoogten!
waar geel & blauw gij zweuds
ons schrale land in felle tinten
het roet uitlicht, ons volk de vuile volksvoeten
verpropert en onze lijven tot verhevigd
bankenspleetjestrillen voert
o IKEA wat geeft gij ons ter kerstboom toch
een wondermooie lichten!
o IKEA wat richt gij ons de hoofden toch
eenparig tot grote hoogten!
het Bouwplan Mensch was tot uw komst Geheel verkloot
maar op eeuwenoud door g*d Verlichte wijze bracht gij
met resten rijm en filli-pijn en pap Uw Eenvoud Zelve:
uw zo duurzaam nu belakte splaanderplaten
uw kastenlijn alom geroemd als wonderfijn
uw grootsche lampenpaal, uw zachte zakfauteuil
uw retrogade confituurbokaal
en eender wat gij in uw glimmend boeksken kliedert
het fladdert maar de postgleuf in of wij schuiven’t al
– van filli-pijn ontdaan – in schuifpakketten blinkend
onze living in, de keuken op of bíj de berging in
ok wij draaien misschien links en vierkant soms
bij het lezen van uw ondoorgrondelijk Plan –
het heeft ook vele nummerkens & ontelbaar
zijn haar delen – maar zijgen wij niet braafjes
neêr ter knie
als gij ons bouten schenkt?
duwen wij niet plug en steun precies
waar gij uw stippellijnen trekt?
Wij scheppen dank bij bakken uit
wij scheppen dank voluit uit onze
bierbesmeurde muilen
o IK E.A.,
wat zijt gij toch een blonde schikgodin!
(allen)
o IKEA wat geeft gij ons ter kerstboom toch
een wondermooie lichten!
o IKEA wat richt gij ons de hoofden toch
eenparig tot grote hoogten!
Gij zijt de redding van ons uitzicht en het zicht
op onze redding van de slechte smaak.
Gij houdt ons wijselijk weg van wat wij toch niet
durven kiezen. Gij geeft ons friet met vol au vent
en onze kinderen verstopt gij in uw ballenbad.
Gij zijt de parel aan ons Hoofdgewest,
want waar eerst in Zaventem men enkel kon
ons het droeve belgenlot beklagen, daar streek gij neder
als een wit met geel & blauwe ridderheer
daar bracht gij in de duisternis
uw volle wulpschen totempracht.
(allen)
o IK E.A. wat geeft gij ons ter kerstboom toch
een wondermooie lichten!
o IK E.A. wat richt gij ons de hoofden toch
eenparig in de ijle hoogten!
Dankzij uw felle feest-Verlichting
zien wij nu weer afgelijnd de katten plat
in onze 4×4 en snel doorscheurde bochten!
Gij zijt nu Venusster aan onze zwaar
doorvlogen nachtelijke lochten.
o IK E.A. wat geeft gij ons ter kerstboom toch
een wondermooie lichten!
o IK E.A. wat richt gij ons de hoofden toch
eenparig in de ijle hoogten!