ademgesel, liefdesklank die zinnenstrelend schorre kelen openspert en kil de diepst geborgen droogte op de natte lippen legt. tomeloos brandende halm, die krult op het veld voor je ogen net voor het opgaat in de vlam. vrees dat je van haar beroofd onder lakens graaien moetnaar wat je nooit kan raken. spreuk, die na die […]
Categorie: Heraclitus
Categorieën
b84a
Het span trekt de kar.Op de top briesen paarden.De kar duwt het span. inputtekst 1994 – Herakleitos fragment b84a
Categorieën
a0
vertrekken uit het eensklapstoegeslagen donkertoont het wat het toont aan hetdat net een vorm van wegontwaarde, op het punt staat te dalen,zich bij de dalendenop te houden en zie : de weg is weg ( zo wordt evenminde as aanzien, eerder nog de ruimte draaiende achter het stilstaande karrenwiel ). inputtekst 1994
Categorieën
B26
In laaiend vuur verworpenneemt het droge blad van lucht,vuur en aarde alle kleurenin zich op en zweeft. Het krult en weegt zich al krullende af. Een roos vergeelt tot tere lijntjeswaarin nog herfstzon trilt. Wit gebald wil een strakke handals van zijde het voelenvan de hand nog raken: van wieg tot grafwacht de mens vergeefs […]
Categorieën
B41 – D23
de muze is een tijdloos monster dat knaagt en kauwt op dichterslijf, een lijfeigen hunkerendat werktuig is, en ook het deeg daarvan, datmurw gekneed zwartgeblakerd al in de oven rolt.nooit leefde er ergens een zanger zonder deze haast. ach, en uw breinaaldblik doorpriemt het klotsrijm enkel in uw eigen weke brein. u rijgt onze verzen […]
Categorieën
B53
jij. recursief eist nu het toeval dat jouw harenmijn schouder uitstrepen tot op het wittebot en ook mijn voze tongval spalk jij metbuitenhistorisch gebulder. heethoofden, zij worden met halen van hun rilromp en krijsen gescheiden en hun leed wordt deel van mijnpink. hou die knipschaar in spreidstand, jij. elkmoment is een momentopname met suisende migs […]
Categorieën
B10
inhoud heeft het kleefkruid amper,impact evenwel meteen:naakt de woordnaad ligt ter vingertop. categorisch lost het op in ruitjesprittstick en sauzen bolognaise,maar toch: geheel gespletenheid is het,gelijkenis en onderscheid,concordant en discordantuit één het vele, het veleook weerom het ene in. (de bloemetjesop de groene ballenzijn klein en wit). inputtekst (2017)
Categorieën
B11
jouw gelaat ontvalt mij in slierten, zinktin het vormeloze. echo’s verwijderenzich, beelden tot schemer vervagen. wat jij was, is nog een waas van licht. ik durf mijn ogen niet te sluiten. er is koude die nietwijken wil. kale takken tikken op het raam.de frigo slaat aan, er is een nare ondertoon.de honden huilen, zij ruiken al mijn bloed. het zwijgen spreekt nu […]
Categorieën
B25
van de instortende gangen. een rookpluim kroontde heuvel (het gevederde hoofd), dwarsbalkenbranden, een hand tekent een m in het roet envalt dan stil. ‘kom’, zegt ze, ‘de zee wacht op ons.’ de nacht golft andere dagen aan in haar ogen, erzitten vele werelden in (haar lichaam is diagnose,handleiding, kaart van het heelal). hoeveel? gekreunslaat over in brullen, schreeuwen, snikken. pal boven zijn hoofd op het einde van de hellendestraat staat de maan, schildert de man af, hoed in dehand, het lijf hobbelt lijnen op de keien, een tel nogen hij is voorbij. geldbriefjes wapperen weg, […]
