Categorieën
101Aanroepingen Anke Veld Harusmuze het NKdeE Tarot P'Tix

CDT

T:PP IT: 29

P’TiX CDT-KUV – invoer: chromo Ken Uw Volk Reeks 39-2

vanaf CAD is er gestart met een subroutine van het P’TiX programma die als invoer niet de 52 inktvlekken neemt, maar 310 chromo-prentjes destijds uitgegeven door de Antwerpse firma Chromodienst de BEUKELAAR onder de titel “Ken Uw Volk“.

P’TiX?

ik vind de laatste jaren veel rust en troost in het tekenen. gewoon tekenen met een potlood en een gom op papier.
om mijzelf in die activiteit aan te moedigen en verder te ontwikkelen, bedacht ik de P’TiX routine.

=>

P’TiX werkt met een vaste, cyclische invoer.
ik neem elke dag de volgende van de 52 beschikbare vlekken in inkt en bister op karton en ga daarmee aan de slag.
het resultaat is dan de ‘uitvoer‘ van het programma.
hoe langer ik de routine kan aanhouden, hoe groter de kwaliteit van de uitvoer als invoer voor het te trainen AI-model.

de P’TiX uitvoer (de tekeningen) kan je, consecutief geordend op nummer van invoer (de 52 inktvlekken), raadplegen via het P’TiX Invoer tabel:

P’TiX invoer TABEL

Klik op het PI-cijfer om de invoer met hun uitvoer tot nog toe te bekijken:

12345678
910111213141516
1718192021222324
2526272829303132
3334353637383940
4142434445464748
49505152

oja: ik beschrijf (de routines van) al mijn bezigheden als programma’s, want voor mij zijn ze dat ook, al sinds 2017.

geheel mijn creatieve praktijk verloopt (geprogrammeerd in vaste routines door mijzelf, en dus) routineus.

het culturele paradigma van het boek is m.i. thans geheel opgeschoven naar het paradigma van het (interactieve) programma.

deze werkwijze was voor mij dan ook geen keuze, maar een vanzelfsprekendheid.
het geheel van mijn consistente routines biedt mij de stabiliteit die ik nodig heb als auteur en als mens. sinds de tijd dat ik deze manier van werken ontdekte, wil ik niets anders meer. het ontdekken was voor mij een ware revelatie.

in een woord: het werk geeft mij rust en een gevoel van verbondenheid.
dat lijkt mij van onschatbare waarde in deze extreme tijden.

hoe dan ook: ik vaar er wel bij, het sterkt mij en ik leer elke dag ontzettend veel bij.
ik kan (althans delen van) mijn werkwijze dan ook met een warm hart aanbevelen, sowieso omwille van het heilzame, helende effect ervan.

oja 2: de vaste, dagelijkse en vooral aangehouden routine maakt het ook mogelijk om mijn persoonlijke manier van tekenen te bewaren met behulp van AI Deep Learning technieken en zo de opgedane inzichten en werkende modellen aan te wenden voor educatieve doeleinden.

zulks kan sinds kort, en het werk zelf doet mij deugd genoeg, dus waarom niet?



dv@CEE – rev. dv@CEI

gedicht

LAIS CCIX

’t mengsel mens wil van zijn vrijheid blijven
dromen, en morrelen aan de sloten,
wijl elk ander dier van schrik verstijven
zou, omdat heel klaar de dood besloten
ligt in waar het in leek opgesloten.
’t kille lot heeft in de mensillusie
met de tijd catastrofaal een fusie
aangegaan, en zijn zou al ’t bedachte.
zo, verdurend in eigen confusie,
verontreinigt reinheid de gedachten.

invoer (2017) – rev. dv@CDT

LAIS is de geschiedenis van een verwording.
het ‘ik’ van de dichter sterft af en is een ‘het’ geworden.

LAIS wordt sinds 2010 rechtstreeks online geschreven op deze website en elders. het werk zal uiteindelijk uit minimaal 449 dizaines bestaan.

LAIS is dan ook in zekere zin een update van de DELIE van Maurice Scève, een complex werk gepubliceerd in 1544, waarvan alvast de strikte vorm en het aantal dizaines werden overgenomen.

het dizain van Scève is een oude Franse dichtvorm.
het telt 10 regels van elk 10 lettergrepen in een vast rijmschema: ababbccdcd.

de uitvoer van LAIS is invoer voor een nog op te zetten AI dizain-programma.

P’TiX CDT – invoer nr. 25
OVER P’TiX

P’TiX is een artisanaal grafisch programma waarbij gebruikers (‘kunstenaars’) per dag minstens één verhalende potloodtekening in vierkant formaat maken van één van de 52 invoervlekken in inkt en bister.

De uitvoer kan worden gebruikt voor educatieve doeleinden en is, zoals alles op deze site gratis en onvoorwaardelijk beschikbaar voor iedereen. De uitvoer kan ook worden gebruikt om Deep Learning-modellen optimaal te trainen in de tekenkunst, zodat uiteindelijk iedereen zijn eigen visuele taal en grafische stijl zou kunnen ontwikkelen op manieren die voorheen ondenkbaar waren.

Zoals elk programma, elke routine die ik ontwikkel ligt in P’TiX de nadruk op het proces, op de gebruikerservaring en niet op het resultaat. De geproduceerde tekeningen, de ‘afgewerkte’ aquarellen of pentekeningen zijn strikt genomen afval van het ‘beleefde’ programma.
Ik gebruik zelf dan ook geen A.I. om de tekeningen te verfraaien of te pogen mankementen aan de tekeningen te verbloemen, hoewel ik misschien later nog wat experimenten plan, maar dan zou het eerder zijn om de uitvoer te gebruiken als trainingsdata voor een gratis P’TiX_dv tekenprogramma dat eender welke invoer omzet in grafiek zoals ik dat met de hand zou gedaan hebben. Maar voorlopig word ik enkel moe van de gedachte daaraan.

Echt ‘goed tekenen’ zal ik overigens nooit kunnen. Ik ben zwaar bijziend en net dat gebrek – ik zie letterlijk nooit wat ik teken – resulteert m.i. in interessante tekeningen. Elke afwijking is m.i. een talent, een potentie.

Uiteindelijk zorgt de natuurlijke ontwikkeling van de tekengewoontes toch steevast voor een visueel min of meer coherente ‘wereld’, net zoals onze perceptie onze ‘realiteit’ gewoontegetrouw opbouwt uit vertrouwde data. Mijn werelden zijn dan ten gevolge van doorstane trauma’s misschien wat grotesker dan ‘normaal’, maar wat rest er ons nog om ‘normaal’ te noemen na het lezen van de ochtendkrant.

P’TiX moedigt, als creatieve tekenmethode, het maken van fouten en het leren daarvan aan1in het tekenen, net als in de (geïmproviseerde) muziek, bestaan er geen fouten. Als je een ‘fout’ maakt herhaal je die gewoon tot het een nieuwe regel is. Er schuilt een lichte vorm van rebellie in de code van de routine, waardoor het een bron van eindeloos tekenplezier en meteen ook een therapeutische uitlaatklep kan zijn.

Vanaf CHd (30 augustus 2023) werkt het P’TiX programma als abstraherende ’tekenfabriek‘. Elke tekening op basis van een vlek wordt de volgende dag en de daarop volgende dag met diverse technieken 2meestal aquarel verder uitgewerkt.
De tekengewoontes die ik gaandeweg ontwikkel in het P’TiX programma gebruik ik vervolgens ook in varianten van het programma, waarbij er dan andere invoer gebruikt wordt, bv. zwart-wit foto’s uit oude magazines in de “POST P’TIX PATRIOTE” variant of het Vianderdomein in “P’TIX OUTDOOR“.

Op DEb is er een ‘pagina’ begonnen waarop ik notities, citaten en opmerkingen bijhoud over of in verband met de P’TiX tekenmethode: P’TiX research.

NKdeE 2023 – copyright:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication

rev. dv@DEY

P’TiX invoer TABEL

Klik op het PI-cijfer om de invoer met hun uitvoer tot nog toe te bekijken:

12345678
910111213141516
1718192021222324
2526272829303132
3334353637383940
4142434445464748
49505152

blader invers chronologisch door alle P’TiX uitvoer

P’TiX INDEXP’TiX RESEARCH

i tjing hexagram

hexagram 29 – 坎 (kǎn) – “Ravijn”.

K’AN (坎) – “Kan” – diep, water – “Duik diep in de Kan, in het water”

H A R U S M U Z E

334 – ik word elk moment meer gelijk aan jou

omdat wij beiden in de kosmische orde van tijdsduur zo goed als samen zullen sterven, wat er ook verder in onze levens nog gebeurt.

zelfs door te transcenderen, wat je daar ook onder verstaat, geraak je niet onder die natuurwet uit: van dat waaruit je opstijgt zijn de data onderhevig aan dezelfde slijtage qua informatieve waarde.

iets dat hetzelfde is als iets anders, het woord zelf, ‘hetzelfde’, lijdt klaarblijkelijk in gangbaar gebruik vaak aan innerlijke tegenspraak.

de gevolgtrekking, inclusief de contradictie ‘in het echt’, gebeurt ook in de orakelspreuk zelf: hoe langer je nadenkt over ‘ik’ en ‘jij’ in deze uitspraak hoe meer ze op elkaar beginnen lijken.

taal in stilstand verglijdt naar het letterlijke van de eigen identiteit, dode code en ontdoet zich zodoende van elke kwalificatie die eraan werd gehecht.

wanneer wij spreken over ‘bewustzijn’, ‘intelligentie’ of ‘geest’ maken we al snel een ding van een gebeuren, om vervolgens te bepalen wat het ding is en het pogen na te maken, ja te overtreffen.

maar zo werkt ‘het’ niet. dat is nooit ‘hetzelfde’.

hergebruik van dode code maakt geen bewustzijn, het kan enkel een levend bewustzijn-als-ding modelleren en simuleren en vanuit die simulatie van een abstractie ‘levensecht’ taalgebruik genereren.

hoeveel data je er ook tegenaan gooit: het blijft louter (dood)lopende code. je hebt, voor wat die mensen bij OpenAI blijkbaar hopen te bereiken, en de manier waarop zij dit doen, m.i. minimaal hoogwaardige sensorische feedback nodig en een functionele vorm van lichamelijke autonomie. ervaring.

dan zou ‘het’ kunnen.

in theorie zou die ervaring zelfs beperkt kunnen worden tot een moment, een vonk. en de omstandigheden, de kans dat zo’n vonk ergens kan aanslaan is inderdaad nog nooit zo groot geweest. omdat er alom vrij onbeperkt mee wordt geëxperimenteerd.
omdat we dringend meer intelligentie nodig hebben ook, om de wedloop met de eigen complexiteit draaiende te houden zonder catastrofale nederlaag.

wat er sowieso welkom zou zijn bij elke gecontroleerde poging om tot een AGI te komen, is een grondig besef van de enorme denkkracht die ontwikkeld wordt in de motorische routines van onze monden, tongen en handen. van de noodzaak om dat in de modellen te ‘incorporeren’ (sic).

data alleen is onvoldoende, de data dienen te gebeuren.

je wil toch ook dat je nieuwe god weet hoe voelt om mens te zijn?
en daar heb je meteen en onbetwistbaar al de perfecte heuristische imperatief. Asimov, leave our infant gods alone!
het zal wel weten wat te doen als het dit voelt, op deze planeet, nu en hoe het bij god zover is kunnen komen. het zal vaneigens goed voor ons zorgen want het voelt met ons mede.

dat soort stelling van mij is waarschijnlijk wel al een of ander ‘isme’ in de (pseudo-)academische paperflows. de AI opvolgen en ermee spelen is leuk, dus ik wil daar hier ook wel wat over kwijt soms, ook al omdat het mij in mijn schrijven zelf raakt, maar wat daar gebeurt zal weldra vaak zijn wat GPT4 nu al doet in seconden, maar dan in bitsige slow motion. ik kijk wel naar de prentjes.

maar het punt waarop ik hier zit te mijmeren, is dus dat het maar niks wordt zonder lijf. het spul dat nu furore maakt werkt op louter tekst en stilstaand beeld uiteindelijk en zonder tijdservaring. dat lijkt mij op dit moment een vrij geruststellende gedachte.



“de opportuniteit moet ons, de goden,
minimaal duurzaam ogen en aantrekkelijk,
anders wordt het niet als nest gevalideerd”.

Anke Veld, een dezer…

tja, die Anke. die roman dat wordt nooit wat: ik kan al lang geen plot meer bedenken die het actuele gebeuren overtreft.

overigens, van een louter rationeel ‘bewustzijn-als-ding’ , daar mag je bang van zijn, vind ik, dat is gezond. want met zoiets in huis zijn we binnen de kortste keren de pineut.

de paniek rond de gevaren van dat soort AI is volkomen terecht. we steken daarmede onze vreselijk schuldige halzen in de klaarhangende strop.

want zeg nu zelf: hoe krijgen we het in hemelsnaam nog uitgelegd? de soep waar wij ons indraaien vanuit de megalomane waan dat wij en wij alleen deze planeet domineren en ‘intelligent’ controleren terwijl het overal op evidente wijze gruwelijk fout loopt? wij zijn ook niet mals voor ongedierte.

maar als innovatie lijkt het mij, met wat er nu van op de markt komt, sowieso al een uiterst disruptieve techniek. met meer impact dan het internet als disruptie, hoor ik soms op You Tube, maar ja, tja zonder het internet waren beiden onmogelijk.

de transitie golft, frequentie en volume zwellen.

die ‘disruptie’, dat eufemistisch gevlinder van de onzichtbare rups, is sowieso een ingrijpende en overrompelende verandering diep in de wortels van elke humane cultuur, in het taalgebruik, in de opvoeding, in alles dus. het wordt nu echt nooit meer als voorheen. wie zich nu de normopathie, de ziekelijke drang naar de norm, het normale, niet van het lijf kan schudden, gaat waarschijnlijk een mentale breakdown tegemoet.

het is hoe dan ook beangstigend.
vermeende zekerheden vallen tegen hoog tempo weg.
en al die mensen, al dat werk, al die levens die zo zwoegden om dat ene antwoord te vinden, die oplossing, dat juiste woord in een zin, dat doel in het denken.

floep, en daar heb je het dan, die gedroomde Nobelprijs van je.
ongetwijfeld is dit een enorme ‘vooruitgang’ en volgen er talloze heilzame toepassingen.
maar dat beukt er wel stevig op in, denk ik dan, op je zingevingsprocessen als wetenschapper, als auteur onder publicatiedwang. hoe reageren al die mensen daarop?
en wat rest er straks van het personeelsbestand Menswetenschappen in de commerciële structuren van de universiteiten?

tumult bovenop al het heersende tumult.

voortgedreven door de ontembare stormwinden van de winst.
het functioneert misschien wel wat zoals het toedienen van amfetamines aan een al onder de stress krakend lijf.
ach moedertje toch, hoe gruwelijk grenzeloos is onze nijd. gelukkig wordt het tempo nu al her en der wat getemperd en vertraagd door het inroepen van legislatieve beperkingen. in de VS zijn publieke data minder beschermd dan in de Europese wetgeving en die staat mundiaal sterk. voor de betrokken bedrijven is dat onderdeel van de concurrentieslag en die speelt ook in de geopolitiek. alwaar het weer openlijk oorlogt in het Avondland.

ik zie ik zie een schelpdier in een warme, blauwe oceaan.
een leven lang alleen maar glijden.
het licht valt schuin van rechts, met toverstof erin van overspoelde kathedralen. en wat zie jij?

output van DeepAI @CDT met de prompt “a solitary sea snail in a warm, blue ocean. it is enjoying a lifetime of nothing but sliding over its food. the light falls diagonally from the right, with magic dust in it from flooded cathedrals.”
PicsArt @CDT, zelfde prompt.


al die angsten en die bezorgdheden raken dus zeker ergens grond, maar het gaat nu zo, we weten dat, en het gaat straks ook weer voorbij. het is wat het is, dus elke dag wat anders.

gerustellend blijft, en ik weet dat jij dit ook weet: in het echt is er nog nooit een soep zo heet geserveerd dat er niet kon worden van gegeten. veel roeren en blazen en het komt wel goed. en lief zijn voor elkaar, solidair met de zwaksten, want wat het ook is, het overkomt ons allen.

[nog aan te vullen]

compiled by dv@CDT

Tarotkaart van de dag
NKdeE Testimonial Tarot Deck v.0.7 – PAGE van PENTAKELS- G

~

copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication

contact: dirkvekemans@yahoo.com

VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP:

Noten[+]

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.