LAIS CCCVI

Van haar glorie wou het haar vertellen,
(een hand ging door de weelde van heur haar)
van haar nacht waaruit bij dag moest wellen
in etterwonden al het schone daar
(het zoog haar pijn, genezing werd gebaar).
Het wou haar geven haar astrale glans
(een kleed viel uit, ’t werd een engelendans)
en lust verdween bijtijds in ’t bewegen
(het wou haar lichaam als een domme gans).
Het werd een zee, de deining was een zegen.