Categorieën
gedicht van de dag het moment lyriek

het moment (51)

[moment 51]

15 april 2016. stokstijf klankloos gillend, met open mond en pijnlijk gestrekte tong staat het te reiken om toch maar een druppel op te vangen van het kostbare zwart. de hoop is weg, de wanhoop is weg en elke weg is een hemelse weg naar de hel van de hoop. en omgekeerd. beiden zijn misschien afwezig in een hemelse toekomst zonder hoop (thomas, tu m’emmerde avec tes conneries). bomen geloven vast in bomen, zij wiegen hoog hun toppen in de lucht ook al vallen de bladeren. de laatste leeuw gelooft vast nog in leeuwen.

de mens telt. haast niemand doet nog wat anders. vogelgekwetter.
henri je t’aime proet proet. pipelife 40×1.8-pvc afvoerbuis. kiki je t’aime interieurement. woordloos de vinken zingen van ware liefde. suskewieèt vinkt de vink en de duif tortelt. der daken dak stort in. nu de mens de woorden niet meer vatten kan, telt de mens de letters van de woorden en verkoopt die per opbod.

“ce problème de l’émaciation de mon moi”. het telt niet mee. het gelooft in wat het doet. henri fait pipi et kaka avec moi. liefde is de weg wég van de hoop. fouf fouf. moi non plus, moi, j’ aime le chocolat noisette. wolken drijven over. de huid is zon, het hart is regen. “La Grille est un moment terrible pour la sensibilité, la matière”.

het vlees wordt met zachte maar onontkoombare dwang bevolen zich te gedragen als een lichaam. opdat het met schuld beladen kan worden. opdat men het kan bezitten, verhandelen, verkwanselen. maar de kracht van het vlees is het bloedrode vuur van de liefde: genot voor de behoeftige lijven, kanker voor de nijdige lichamen.

bij het orgasme wordt het een licht gewaar, vandaag. een enorm zwart licht met duizend plofsterren erin en haar zuchten aait het met de adem als met strelingen en het hoofd met het git dat het graait daar, alsof het echt was en heel en alsof het eindeloos haar zachte zwart over alle zielen zou kunnen blijven uitstrooien. stokstijf klankloos gillend, met open mond en pijnlijk gestrekte tong. het vraagt om vergiffenis.

invoer 2016 – uitvoer 2020 (overschreven door dv@CGA – rev. dv@CGC)


‘der daken dak stort in’ – dv 2020 – pastel en wasco op A4
over ‘HET MOMENT

Het prozagedicht van vandaag is uitvoer van het programma ‘HET MOMENT‘.

De invoer van ‘HET MOMENT’-programma is een genummerde serie teksten getiteld ‘moment‘ van 2015-2016 herwerkt tot lyrisch proza in 2020 en die teksten worden thans door het Gedicht van de Dag, het trage herschrijfprogramma van de NKdeE, publiek maar ‘in stilte’ herschreven.
De originele teksten worden daarbij overschreven, de restanten ervan bestempelt als ‘deprecated’ en geleidelijk van publieke lezing afgeschermd, in de vergetelheid geduwd, waar ze thuishoren.

Ik herlees en herschrijf deze ‘live’ getuigenis van het laatste stadium van mijn drankverslaving ondertussen als de getormenteerde aanloop, de troosteloze afgang naar een kantelpunt in mijzelf, een ommeslag die ik poog te relateren aan de ontzagwekkende globale transformatie die we nu m.i. mondiaal beleven en ondergaan. In hoeverre dat iets zinvols of bruikbaars oplevert, dat valt nog te bezien.

In mijn microwereldje plooi en perforeer ik voortdurend de tijd met mijn herschrijven en ik naai in deze reeks in stilte de mantel der liefde toe over mijn persoonlijk kantelpunt, en het eigen lijden dat daarmee gepaard ging. Voor mijzelf en het geheel van mijn schrijfwerk is het een therapeutische loutering, een sanering van de ondergrond en een traject waar ik voor mijzelf door moet.

Vrolijk word je er niet van, maar de goede afloop alleen al (ik vier straks mijn zesde jaar van volledige abstinentie) vermag het hopelijk om van deze afdaling naar de hel van het alcoholisme een positief, exemplarisch verhaal te maken. De grote boodschap van ‘HET MOMENT’ is, of wordt alleszins: hoe erg het ook wordt, met de nodige hulp geraak jij er uit. Kijk maar, het kán, en als het lukt is het zalig.

In dit stadium hebben de teksten weinig aandacht nodig, maar de methodes van mijn programmatie vereisen wel dat het schrijven op elk moment publiek beschikbaar moet zijn. Moge wat rot was aldus in de plooien van de tijd verdwijnen en zo straks alsnog voeding worden, gezonde aarde voor een nieuwe bloei.

links

dv 2020 – rev. dv@CHS

This website uses the awesome plugin.