jt 101 – Qu’est-ce qu’en est-il du réel de la réalité sociale – WERELD
Jean Oury besluit1de tekst van het publiek debat dat Oury had met filosoof Henri Maldiney in het Centre Pompidou op 28-01-1988 staat ook nog afgedrukt in het boek, daar kom ik later nog op terug. zijn sessies in zijn zalige boek ‘Création et Schizophrénie’ met een krachtige ‘rappel’ aan eenieder die wil toegeven aan de neiging om breedvoerig en complex te gaan epateren in deze materie, zijnde de relatie tussen psychopathologie en esthetische creativiteit..
Want hoe is het niet gesteld met het echte van de sociale realiteit ? Oury schuwt de sterke taal niet als het daarom gaat want daar kan je niet anders dan met plaatsvervangende schaamte toegeven dat we wel maar al te graag uitpakken met de wonderlijke ‘creaties’ van onze ‘gekken’, maar dat deze lijdende individuen vaak met Van Gogh gemeen hebben dat ze in erbarmelijke omstandigheden moeten leven, dat er nauwelijks rekening wordt gehouden met hun werkelijke noden, dat daar eigenlijk geen interesse meer voor is, dat alles draait om ‘werkbaarheid’, dat elke centiem dubbel wordt omgedraaid als het hun levensomstandigheden of aanbod van therapieën betreft, enfin, ik wil daarvan graag het oordeel aan uw eigen eer en geweten overlaten, u kan zich daar zelf over informeren. Deze nochtans broodnodige sociaal-maatschappelijke kritiek is niet een taak die ik op mij wens te nemen, ik weiger die vanwege de mij uit ervaring bekende onkunde in het voeren van publieke debatten en in het belang van de rest van het NKdeE onderzoek waar ik meen wèl iets zinnigs te kunnen doen. En ach, laat het maar gezegd zijn: ik zie er eerlijk gezegd ook het nut niet (meer) van in.
Immers, in elk kapitalistisch systeem moet en zal het individu genormaliseerd worden, dat is inherent aan de kwantificerende logica, de programmacode van het kapitalisme: als je niet aan de normen beantwoordt, tel je niet mee. En als we je niet kunnen tellen, ben je afvoer, voer voor whatever als het maar ‘af’ is. En uit. Of op z’n minst onzichtbaar. Af, gewoon.
Een taboe is nooit zomaar taboe.
Om die evidente patstelling er toch wat in te wrijven is het volgende ‘boek’ dat we gaan lezen in onze dagelijkse zoektocht naar een passend stukje anderstalige tekst om als titel te bezigen bij onze dagelijkse krabbel de fulminerende tekst van Antonin Artaud over Vincent van Gogh.
Ik kijk er alvast naar uit!
over het journal intime -programma
pseudo-code van het programma:
gegeven:geste: het pad van de primaire, spontane bewegingschrijfleeslus: herhaling van de geste die zich gaandeweg stabiliseert binnen de corridor van de gestecorridor: het tijdruimtelijke vlak waarbinnen de geste zich herhalen kan zoals geprojecteerd op een 2D schrijfvlakjij, je: een participant aan het journal intime programma
het journal intime is een dagelijks algoritmisch uitgevoerde handeling (functie);
je wordt wakkeren je doet onmiddellijk dit (géén andere bewuste handeling ervoor): je beeldt jezelf een geste in eventueel gelinkt aan een woord of een fraseje neemt de blocnote en initieert de schrijfleeslusje vocaliseert daarbij het woord of de fraseals je merkt dat de herhaling zich gestabiliseerd heeft tot een gesteneem je jouw vocalisatie voor minstens vier iteraties opteken je de geste
je leest in een boek in een vreemde taal (eender welke, niet je moedertaal) tot je een fragment tegenkomt waarvan je denkt dat het kan dienen als 'titel' of 'benoeming' van de geschreeftekende schrijfleeslus
uitvoer van het programma:
– een potloodtekening met een titel in een vreemde taal
– een geluidsopname van vier herhalingen van 1 uitgesproken woord of frase in het Nederlands (met NL tongval)
– (optioneel) een commentaar in proza
de journal intime routine
is een vrij exemplarisch, grafologisch NKdeE-onderzoeksprogramma.
de uitvoer ervan wordt hier gepubliceerd in het Publieke Domein
rev. dv@CGM
~
copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication
dit werk is met liefde opgedragen aan de arbeider, huizenbouwer, muzikant en kunstschilder Julien Vekemans (26/06-1940 – 09/11-2007)
contact: dirkvekemans@yahoo.com
VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.
de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.
steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP:
Noten
