mensen vertellen alleen geheimen
Maand: juli 2018
VAL Argumentum : tabuerant cerae : nudos quatit ille lacertos, remigioque carens non ullas percipit auras, oraque caerulea patrium clamantia nomen experiuntur aqua, quae nomen traxit ab illo. (Ovidius. Met. VIII) Het is al weg van hem. Een eilandligt met honingraat van stratenver beneden jou in zee geplakt. De mensheid faalt. Cirkels kan jemet een […]
IV. Minos brult en brengt zijn val in kaart,hij stoot zich lachend het bloedin cirkels uit: zijn hoon is wet,zijn stank het deken op je bed. Hij noemt het zoon: ‘Mijn zoon, haar lijf lokt dood in elke toonaard aan’.De hand die om de laatste veereen touwtje snoert, trilt, verraadtdat niets in hem het nog […]
beëindig elk eindje met het begin
VERLICHT Verlicht wil ik zijn, Ooit. Nu heb ik aambeien, Dat is ook al wat. als student heb ik ooit de gehele cursus ‘Algemene Wijsbegeerte’ samengevat in één fictief woord, een anagram waarbij elke letter uitklapte naar de rest van de boomstructuur waartoe ik heel het zootje had herleid. het systeem werkte voldoende goed […]
III Want waar het dolend tussen prisma’s herfstzon tegen meubilair aanliep en nagelstof verdiept in boenwas trof en pijltjes blond dat rond een glas haar schijn van daar te zijn in glans die uit de handen gleed, ontbond, ontstond in stilte ’s nachts de brand, en waar er ’t razen was van de lome reus […]
de toren torent, de scheepjes varen
ATTENT het oude liedje schoot haar doel voorbij, keert nu weer om zichzelf op te rapen. GEIL onder de maan tjirpt gehurkt als een bidsprinkhaan de naakte ziener VERSTANDIG de maan is vol, de man is hol het ware beter dat het niet opnieuw begon.
II. Haar zang ligt in die steen begraven : de melopee die dalend tot haar stille pit, voldragen uit haar vilten nacht jouw kille land ingleed, brak bevend op jouw zwijgen af, verglaasde bij je adem, viel in scherven uit wat eens een blauwdruk leek maar samentrok tot van dit oord de guurste donderkop. Op […]
