eens, een
wekken scheurt de vliezen.
onzichtbaar druipt het
rode uit de nacht als
licht in slijm verscholen.
de bloei is
onderhevig,
de zwaarte
spant een kracht
die tornt het ochtendroze.
luciana tart de zon
met nachtelijke schittering.
lees alles uit de categorie ‘paring’
