bij 'Hallelujah Junction' van John Adams
dagelijks echter & met wredere ijspegels helder
de vogelende walgmuziek & vaal is de vale de
boven de wanhoopsvelden als wanhoop
uitgestreken wanhoop bij het zachte
neerzijgen van warmte bij strijkende strijkers
oplinters stijf geknield, huldigende de afgeknalde
soldaatkinderen (schoon is het bloedloze vel
van den oorlog, plukhaartjespluis in de wind)
in mist, in pracht, in driest
gezang
& strak de omarmende armen omarmen
de engel, de vale de
wanhoop brokt &
straalt uit &
de slokhals in klokt
het verdriet & de
vale
(glimmend in het donker een grijs laagje slijmnatte pels)
stem de stem stijgende is haar uit de dunste lipjes ont-
stijgende is haar uit de ijlste gedachte weg-
latende is zij is wat haar nog ont-
breken
konkan.
iszal.
komtkwam.
vale de de vale de vale de vale de vale de vale de de
de vale de gele geleende geen-zon gel
slokhals haar binnenklokt wijl straalstok haar
uitroeren wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... de ontroerende, zo ons geschonken zij
wordt
werd
DOEDEIDEUITOE gij
onbeschubte scharnierkop gij stompsnuit
gij kaakloze roeipootkreeftenfretter.