er zijn profielen, streepjes lijf in het licht
er zijn gedachten die geen woorden vinden
er is een toekomst zonder ons, de weg is vrij
de dagen korten, traagjes, onze zomer is voorbij.
ik zie marters in de straten, ratten in de val
van ratten, alles is tot alles opgeteld, niets
van waarde heeft nog onschuld, weerloos,
de keramieke glimlach van een beschreven kind.
ik draai mijn handen af en doe ze in de was,
ik geef mijn armen aan de armen, maak ze blij
er is een strook, ik zet mijn kleine streep erbij.
’s ochtends, als mijn huid jouw huid herkent
& de zon zijn stralen door de plooien strooit,
trek ik je slipje uit, ik sterf, ik zucht & ik beken.
