Wij, twee veulens, speels in de mist & stug
Terwijl de ouderen te grazen staan,
Wij leggen ons de hoofden op de rug
Wij leven voldaan, ik ben in jou gedaan
Jij vindt jouw eind in mij: wij zijn bestaan.
Zij, het paard in hen dat ons benijdt
& Zich verwenst, van mensheid krijgt de spijt
Zij weten niet hoe onder zadels, hoeven
De nagels, de rug zich krommen om hun nijd.
De zon is daar, er is niets dat wij hoeven.
LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd).