Hoor jij de stilte al, het klankgebrek
Dat na de eerste sneeuw het land bedekt
& Alle ruimte in een laagje wit betrekt?
Zie jij de kraaien ook, elk dier een vlek
Die naar het nachtzwart van de aarde bekt?
Ruik jij buiten in de vrieskou ook het hout
Dat in de kachels brandt als vluchtig goud?
Ik heb mijn spreuken voor de stilte uitgestrekt.
Ik bind de hemel zwart aan een heldere hel.
Zie mij: mijn vuur bevriest, mijn ijs brandt fel.
Beleef in je liefde van mijn dood het spel.
