Uw aarde zuigt aan mij, uw lucht is steen
& schaaft mijn vel, & maalt mijn vlees vaneen.
Uw woorden ratelen & u beweegt erg fel
maar uw bewegen is vol-aards een hel:
een stilstaan ter obstructie heel navrant
van ’t goddelijke stromen door uw land.
U kleeft haar schoonheid in een bolle bel
& denkt dat zicht , dat hebben we toch wel.
Uw aarde zuigt aan ons, uw lucht is steen
& van ons stralen komt er niets doorheen.
Categorieën
