Categorieën
lyriek

verschrikkelijk

je lach te huilen van plezier & nu ken je mij niet meer.
die waanzin van je zeg je, dat verdraag ik niet meer.
ik wist niet meer hoe het voelde, maar nu weet ik het weer.
ik was het vergeten omdat ik van je hield, geloofde

dat wij het wel konden.  geven. keer op keer herhaal je
mijn geboorte, het eenzame rillen van een leven dat
wordt afgewezen, maar het leven niet laten kan. sterf
zacht, zeg je dan ik zoek mij wel een eendere stok

die in mijn verlatenheid de asse op kan porren. mijn vuur
vergeet je als de eerste dag. te ondoorgrondelijk, te fel.
een iets waarbij je niets  verbleekt. ze jankte kwalijk,

onze dochter, maar de belastingen gaan voor. de stad,
dit land, dat je uit winstbejag mee helpt verwoesten heeft
geen plaats voor mij. onze kinderen zijn wij. jij bent vrij

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.