universeel verwacht het antwoord dan een vraag
voor svdh
de dageraad breekt aan het is geweldig daar
ik heb mijn erge vingertjes verklit in je haar
ik draai je om & om de tederheid wordt heter
& ik spreek in nederige onmacht dan je naam
mij neem je niet ik ben van mij ontnomen
hun wereld heeft sinds lang besluiten genomen
strelen kan ik wel ik kan je davering bekoren
maar de onmacht is een wederzijdse slaaf
ik zal verduiveld in de gleuven van je heuvels dalen
ik breng de schittering waarin je stem zo zingt
& het verscheurde in je kast verstellen we tot spel
de hel is naast ons wonderbaarlijk maar het in
heeft van dit alles ook een mooi begin. klink uit.
de kracht van ons verlangen breekt je dagen uit.
