bloemlezing van het oofdloos verzet tijdens de moeilijke jaren 1945-1962
Besluitend
met melkvlammen de grafadem
in zweefmonden het tonggolven
in volle zaadstulp die bulken maar heilzang
gaat bij sluitselpijn in de stemspleten knellen, juffrouw
het hert HMS Spanningsberger
– te jong in de sterfspijlen
– afwaarts de tranenvloed éenogig blijft
– de dijen bekoren de dijen bekronen de dijen bekreunen de spil
– hij dóór dorst te g(r)aan (doe de molensong)
wit tonaal de kus je lip het lust
“slingering in slingerring
zo slinger ik je in”
als om krult je leegte je
leegte & hemelhels vliegt je rode
in het verwonde & verwond nog ze lacht
- haar stembraaksel bloot
- haar stikschuimzilver op het bruisplaatje pruttelt
- het praatscherm het ruisen van heur haar te zingen legt
- haar lijfjes dompelt in de pek van uit
>>>> nu je mij als een huid de lucht afstroopt
5 reacties op “Tijd is een diafragma”
losbollus’ lippendienst
(een poging voor dv)
niet van de straat maar van het land
blind de mossel rijk de koe
vanbinnen het kauwen
vanbuiten het spectrum
hades acefaal vertrekt treft
orfeus in z’n rivier bij z’n dames
en alles zingt in de zon
maar isis speurt de stromen af
stoetend dragen de dames haar na
wat haar ontbrak
ze zetten het recht op het plein
pal in het midden van de nacht
de tragische blinde onderwijl
put kracht uit het kaartenhuis
waaraan ook hij bezwijkt
in de voortrazende coupé
met de gordijnen dicht
verdwijnt de wereld in een duister oog
die een bol is maar dan averechts
en alles zingt in de zon
vandaar dat die
Ha Adriaan, bedankt voor de euh ´dropping´? Het prentje hoorde niet echt bij het besluitsel (ik wou ook wel ´s bloemlezen), maar het ploegt het schermlicht wel open blijkbaar.
Zolang het maar zingt in de zon, ook al zakt het vervolgens de zee in!
KLEIN ALFABET VOOR DRENKELINGEN MET GEVOEL VOOR HUMEUR
Ah
C
Faal
plons
overigens: er stonden ook al geen bloemekens in den hof, alleen maar wat vieze varens, zware jaren voor het bloemlezen
en niet op blote voeten hoor
die teken kunnen je dood zijn