Het hoogst eigenaardige SLUIS-gebeuren begint zich met de dag duidelijker af te tekenen. Als dat zo doorgaat is het seffens helemaal af en dan heb ik weer helemaal niks meer.
ik begin het gegeven, het datum sluis ondertussen wel interessant te vinden, de beweging van een sluis bedoel ik eigenlijk, misschien. De fazeringen van de penetratie, of van de extractie, de separatie binnen de vervloeiing door middel van de afsluiting, de inherente verdubbelingen, minimale iteraties die het éenmalige omarmen, beveiligen, dat soort derridiaanse zwansdans.
Er komen blijkbaar nog klanksels bij, hier een simpele links-naar-rechts vertolking van het tekstblokje van SLUIS #1, opgenomen
- met de kinders naar school & de hond stil
- met een buitgemaakte micro
- op een gekregen flaptop
- waarop geheel gratis het Open Source programma Audacity te blinken staat dat voor het klankknippen, het meersporige speekselplakken en de echo zorgde.
