“Je leest Artaud niet oppervlakkig, en zelfs niet eens met aandacht. Je verdwijnt in zijn geschriften zoals hij er zelf in verdween, of je werpt zijn teksten beter weg. Haast alles wat Antonin Artaud op literair gebied produceerde is het resultaat van een schrijfkramp, een konstellatie van woorden die uit het paroxysme zijn ontstaan; in het paroxysme verdwijnt namelijk het ego, zodat alleen een zuivere handeling – zij het konvulsie van een epileptikus, of zij het de onophoudelijke woordenstroom van een uitzinnige – overblijft. Antonin Artaud werd geboren te Marseille (4 september 1896) en hij overleed op 4 maart 1948 te Ivry.
Vanaf zijn jeugd was hij ernstig ziek, zowel lichamelijk als geestelijk. Vrij vroeg kwam hij in het ‘asiel’ terecht.”
Freddy De Vree in Rita Renoir, enz (1973) -Lees verder op DBNL
Categorieën
2 reacties op “De Vree (Freddy) over Artaud (Antonin)”
Ik was vandaag de hele dag bezig, tenminste dat probeerde ik, met Artaud. Gekmakend. Uitputtend.
Een boeiende dag dus. Maar onvoldaan, want inderdaad het lijkt op een verdrinkeffect, maar zo net om telkens even adem te happen. Vechten. Ik vind het moeilijk. Overboord gooien? Neen!
Mooie schets hierboven.
Dank je.
Ik vond die typering van de Vree wel raak, ook. Ik herinner mij die programma’s van de Vree op BRT 3 nog heel goed, dat was nog ’s radio. Uren hoog-theoretische bespiegelingen over de meest onwereldse topics, Freddy die weer ergens wat sappigs had gevonden.
Dat mankeert toch wel tegenwoordig, dat je onmiddelijk een publiek moet hebben om iets zogezegd ‘goed’ te doen, dat de innerlijk motor van een cultuur niet meer kan draaien zonder dat de inhouden onmiddelijk dienen weg – en leeggezogen te worden.
De Vree heeft een hele generatie Vlaamse intellectuelen gevormd, toen was dat géén publiek (nu ook nog niet, maar kom). Eén of andere oen heeft toen ’s de luistercijfers van BRT 3 opgevraagd en sindsdien zitten we met Klara opgescheept. Levende cultuur is mogelijk niet enkel maar mede dankzij de excessen, de pure verspilling van middelen, het laten opfikken van de hele koehandel in de flagrant elitaire beuzelarijen van een enkeling. Bloemen doen dat ook zo.
Alleen maar jammer van het zwermpje snobs dat daar dan naderhand komt op neerstrijken. We zullen maar denken dat dat de stuifmeelbezorgers zijn, de , euh, schermaschatjes.