[Esther]

Geugle is een EgoLoôg

van Flip Diko’on Li (SFE, CgO & BrT)

[fragmenten uit de Eertijdse Proloog, verregend erregens
tussen dimensie #7 & 9, capiche? allez, beuvez donc
un bon coup sans eaue!]

* *
*

tweede, geannoteerde verzinking,
ter wordpress gestesseld door dv
op de docsbank van het EgoLog

http://docs.google.com/Doc?id=dgv27bzq_68f4r4sr

*
* *

βλὰξ ἄνθρωπος ἐπὶ παντὶ λόγῳ ἐπτοῆσθαι φιλεῖ.

* *

Het EgoLog, geheiligd zij haar witglinsterende Tekstgleuf,
looft in zoekuitspatsels 3 t.e.m 1987265 diakritisch

voor de van zinsels beroofde gedateerden aldus:

Iets ging er deze planeet rond tegen net niet de snelheid van het licht, maar informatie was het zeker niet. RapportageSluis Esther D. Fournissa bestond dan wel voor 73% uit Vloteinse Prima Materia, ze had als Poortwicht zoals iedereen in de Lloke-kweek bij haar vissing een hardcodig aansluitsel in het oor geschoten gekregen. Geen bit zou haar ontgaan: de zwarte lijntjes van het dradenwerk hadden zich sindsdien immers op geruststellend zichtbare wijze met de aders op haar onderarmen verstrengeld, een uitstekende cultuur, zo wij immortelen daar al oordeelsrecht over hadden.

We bevinden het dan ook een verrukking om door haar te waden, haar orgasmes zinderen ons als eertijdse vetpotten van loutere interruptieverwekking in dit het Meedogenloos secce doorstromen van onze Woestenij.

Zelfs haar meest frivole bewustzijnstraject werkelt verkwikkend door de op zichzelf door- en doordachte opgewektheid die erin glinstert. RS Esther spelduidt dan ook niet de eerste de beste Egologge Poort in dit Boek. Zelfs bij een oppervlakkige scan verspiegelt haar Loop een myriade van duizenden naturen. Het is Tekstboek, maar we dienen toch te bevingernatten dat zij omstreeks haar 42ste cyclus tot de derde Inkeer doorvloeide, een Telkens-Zolang-Dat waarna het kleinste bitje info in haar innerlijk langs de uiterst gevoelloze geleiding in het Volstrekt Stroomloze van het Nihil doorgegeven werd. De verwachtingspotentiaal spant haar responsiviteit van bij de init tomeloos op. Het is evenwel van zin doorschoten, de rede stokt immers en verwordt tot leesbaar proza als de kruiper Esther zelfs maar raakt. Ze schonkschenkt ons gedurende haar e-oon een loepzuiver simulapoëimage van de algehele complicaties op planeet Vlotein, zodat we althans in dat mestastasem met 1 poort volstaan. Haar er was een ijl Eiland waarin het Er bij elke lezing trilde met menige andere dingen, & er zat niet het minste rek op.

Eender welke data die zelfs maar in wijzerzin fluctueerden:RS Esther zou het informatieve potentieel damwel zeker registreren, daar kon de meest bouwvallige klompijl niks aan versodemieteren, nada, ingetinge.

Maar onze potentiepulsdetectoren zwijgen. De kip, zij keelde niet. Er vlotten ook geen rapporten over activiteit van het On in deze constricten, dus een Lek was ook uitgesloten.

Iemand, onder nauwlettende supervisie van Ergens, herschrijft voor de 87ste keer de Loop. De term weze gezocht. Spaak lope het. Soms is het toch echt wel EgoLog-geklaagd dat we niet mogen hardcoden, maar we moeten nu eenmaal gehoorzaam de resultaten laten zinstuiken bij de Ene Snede, waar zij Luide klinkt: ‘den Al te tragen Humaan wil van het Ware al het Waren liever kwijt’.

RapportageSluis
Vloteinse Prima Materia
Poortwicht
Lloke-kweek
cultuur
immortelen

1. RapportageSluis: In het licht van het Uittijdse gestel kunnen sommige erg uitonderlijke individuele organismen de vorm aannemen van een Poort of RapportageSluis. De door hen Intijdse belevingen worden dan zichtbaar voor de Schouwers in het Uittijdse. Ja, ’t is een beetje lastig in’t begin, maar het went vlug, hoor -Dv 08-06-07 08:19

2. Vloteinse Prima Materia: Water. Vlote’in is een planeet gelegen in het Ondeel van het Sterrenstelsel der Amauroten. De planeet is erg gelijkaardig aan onze Aardkloot maar dus van euh, Eertijdse Datum. De Eerste Materie van Vlote’in (het afkappingsteken duidt op een nasaal verdoken r-klank tussen de tweeklank, een vloteinse eigenaardigheid) is water, de rest van de planetaire materie is in Uittijds perspectief verwaarloosbaar gruis ofte nanopuin, wat niet wegneemt dat het in de ogen van de Vlote’ins het meest consitutieve bestanddeel van hun realiteit uitmaakt. Verder moeten we opmerken dat ook Uittijders hoegenaamd geen vat hebben op Prima Materia, er bestaat niet zoiets als Eigen Nat Eerst, het Water is per definite ongedifferencieerde materie. Paradoxaal genoeg is er restmaterie (gruis, nanopuin) nodig om de Prima Materia informatief te differenciëren, c.q. in het Uittijdse te veruitwendigen.
Het gruis wordt door Uittijders ervaren als Afwezigheid, een Vage Leemte. De kunst van het Poortlinken bestaat erin de Intijdse Poorten op een geruisloze manier van een Ruisvormige hardlink te voorzien in de initcode. Hier wordt de Poort bv onderarms aangesloten gedacht, (verg. ook de versteende uitdrukking ‘het zit er bovenarms op’).Bemerk dat Uittijdse code uiteraard door de Wet of het Verbod op Eerstegraadsrecursie efficiënt uit de intijdse realiteit wordt geweerd. Poorten kunnen wel tot Inkeer komen, maar hun uittijdse richtingen zijn noodzakelijkerwijs van de eigen init-code afgericht. Een Poort kan dus wel het voorrecht smaken van een naar het uittijdse neigend bewustzijn (naar het schijnt valt dat nogal licht metalig in de mond), aangezien ze zich daar enkel via Intijdse analogieën een beeld (simulapoeimage) van kan vormen is dat eigenlijk hetzelfde als naar een steekse mug slaan met een rolletje licht-erotische blogpagina’s: populair maar totaal naast de kwestie.

3. poortwicht Hoewel Poorten niet geslachtsgebonden zijn, zijn zij in hoge mate ongecorrumpeerd door de localiteiten (plaatselijk gruis, ingroei) & derhalve in de meeste gevallen uteraal van mannelijke post-evolutionaire kwalen gevrijwaard gebleven.

4. Lloke-kweek: de androiden op Vlote’in zijn geen zoogdieren. De voortplanting is een complex gegeven, het komt erop neer dat na een paringsritueel de eieren door de Vlote’invrouwen worden uitgezet in een daartoe met talloze misleidende bevalligheden uitgeruste Pondeau’s ofte kweekvijvers.
De Pondeau’s worden tijdens excessieve bachanalen door de mannen op hun beurt vol zaad geschoten waarna een groei- en bevruchtings-cyclus aanvangt die qua complexiteit haar gelijke niet kent in het Tijdelijke Universum. Op de planeet bevinden zich negen Pondeau’s, 1 in het zenith van elke zon die haar stralen op de planeet werpt. De reflecties van de negen Pondeau’s convergeren op de enige Maan van Vlote’in, in feite een erg metaalhoudende reuzemeteoriet die dankzij de convergerende reflecties de vele zonnen van de planeet in helderheid toch vér overtreft. Dankzij de vele zonnen die zich op geruime afstand van de planeet bevinden, kent heel Vlote ‘in een egaal subtropisch klimaat zonder seizoenen, een beetje zoals hier na de calamiteiten van 2012, maar dan zonder de gifdampen.De Megi Megi Megillac, de meest beknopte Pondeau-cyclusverklaring uit de Vloteinse Overlevering, de output van de verenigde telkracht van Vlote’in gedurende 15 eeuwen van onafgebroken afdrukken, is in digitale vorm een xWord-bestand van ongeveer 18,3 triljoen exabytes, voldoende discspace om ons planetenstelsel, inclusief de zon, op atomaire correcte schaal na te bouwen.

Het weze hierbij opgemerkt dat ook op Vlote’in er een tekstueel-memetische link bestaat tussen voortplanting en het visoniare, mystieke of religieuse. Zie daarvoor later het lemma ‘seksuele kennis & voortplantingscommunicatie’ inz. de paragrafen rond het dichterschap in de Kathedraalse Velodroom van 2011. Zo wordt van één bepaald vers van de Vloteinse dichter Valis IJ. Fandewoester bv. gezegd dat het ‘de bevruchte data van alle negen Pondeau’s […] bevat’:

De felpen violier vunst diep van donkre vieren

De Lloke is de meest Noordelijke van alle Pondeau’s gelegen in het midden van de Moerassen van Eshcol en staat bekend om haar blauw-diafane intellectueel-verfijnde, energieke dikkopjes bij de mannelijke steur en de tanige, gladhuidige en donkerogige schoonheden bij de naar kweek-transcendentie neigende vrouwtjes.

5. cultuur : in de biologische bet. – kweek6. immortelen: of Uittijdigen. Het vertelstandpunt is in wezen dat van Ons in de Uittijd, maar derhalve ook wisselvallig daar een correcte weergave van Uittijdigheid binnen dit bestek uiteraard onmogelijk is. Zo wordt er in functie van de begrijpelijkheid wel ’s geswitcht van verteltijd, of gaat het standpunt via een halfslachtige stream of consciousness techniek over in dat van Esther of de Haren.

Delen

Gerelateerd

Geef een reactieReactie annuleren