Categorieën
lyriek

Van goddelijke dementie oorzaak en gevolg

Dat ene oog van je is bij herhaling

voor het nachtmassief geschapen,

& vermoedelijk een eindeloze rij

is het heelal daarin,

van 1 op 1 geplakt dezelfde

onaflijnbaar duistere vormen,

met de kleinste uitsparing

weerspannig behouden

voor de schemerige pluimage

van de gierig zwijgende

merel op het natte gras

& de wolken met kerkplein

daaronder.

Ik hou je handje vast

tot er wordt geknikkebold

& onze afvallige hoofdjes

wegglibberen, smosjes groen

& grijs & donker bij het groen

in de groenbak.

Er komt niks meer in

verder, elke tel

is als een spiegel

ondoordringbaar & van dit kijken

een gevolg.

9/01/2005

Deze entries zijn dubbels van dv’s ‘echte’ NKdeE blog op ViLTNET

This website uses the awesome plugin.