Categorieën
ekphrasis Grafiek Kathedraalse Leer lyriek

de gave van het onmogelijke

[ waar is dat voorwoord henen]

de opeenstapeling van de vernomen trivialiteiten leidt tot zinsverbijstering
mocht er iemand nog aan twijfelen: artaud had gelijk. ge zoudt er zot van worden.

het gegevene is een gave, dwz. voor anderen is het een gave (“zij heeft een gave”).
een lyricus heeft niets. voor de lyricus
is de gave een opgave.
de opgave is de lyrische opgave (die voor de anderen niet geldt, zij geven het op).
de opgave is het onmogelijke te maken:

niet: het onmogelijke mogelijk te maken (dan verdwijnt het onmogelijke in de werking van het vermogen) (kieken!)
wel: het onmogelijke te ‘realiseren’ als onmogelijk (“en tant que”)

(zucht)

de Vrije Lyriek is alles behalve vrij. de Vrije Lyriek is enkel vrij in zoverre zij met rust gelaten wordt bij het uitvoeren van haar Opgave.
inderdaad: de anderen hoeven zich niet meer te bemoeien met de uitvoeringsmodaliteiten van de opgave (zij hebben het tenslotte al opgegeven).

gelukkig is er nog het Programma van de Vrije Lyriek.
het Programma van de Vrije Lyriek (“Radio Klebnikov”) is elke zaterdag te beluisteren via Radio Scorpio (18u-20u).

af en toe worden er via dit kanaal of via http://nkdee.be enkele brokken van de Broncode van het Programma van de Vrije Lyriek vrij gegeven.
het spreekt voor zich dat het Programma van de Vrije Lyriek als Open Source ontwikkeld wordt.

hieronder volgt een deel van de de broncode voor de ‘Spyrale Lyrique Petrarca-Scèvienne’ (SLPS), een pakket (‘package’) tools voor de Neo-Kathedraalse Diagrammatologie.

slps2

” exercising the Sacred Signature on a sketch of the SLPS”
dv 2010-2015, ink, bister (2010) and pencil (2015), A5

de code

Aanzet tot de code voor de Configuratie  van de ‘Spirale Lyrique Petrarco-Scèvienne’ (SLPS) die het Corpore Chiastico Tournante in beweging zet. Code geschreven in pseudo-Math, een nogal slijmerig dialect van NK DeEP, de NKdeE Programmeertaal, een vorm van pseudocode.

Als de high end printer dv een programma geschreven in NK DeEP afdrukt krijg je een NK Diagram (of een foutmelding).

De Configuratie specifieert alvast de resources van de bijgevoegde NK Diagrammata van de SLPS. Verduidelijkende commentaar staat in’t purpergrijs achter twee schuine strepen, bv.:

//Isodore Isou was nog veel zotter

Er bestaat een ‘voorwoord tot de gave van het onmogelijke‘, maar de lezer wordt geadviseerd dat te lezen na de gave zelf. Of niet.

importeer (“Délie”, “Microcosme”, NKDeEP.Diagram);

laat het zijn;
laat Ω een oogpunt zijn :: een vector;
Ω verdwijnt;
Ω (“Délie”);

// Ω is het focale verdwijnpunt, ‘L’idée’ van het Onmogelijke, het eternele idool “Délie”. NK DeEP veronderstelt de integratie van een lexicon en taalregels in de programmatuur. Zonder de nodige taalklassen geeft de printer een nogal cryptische foutmelding, zoals “weer niet op taalklas geweest zeker?”. Het toewijzen van een taalafhankelijke naam aan een variabele in NK DeEP gebeurt dus zo:
[variabele](“naam van de variabele uit het lexicon”);

laat α het standpunt zijn :: een vector met duur Δ

// zowel oogpunt als standpunt worden gedefinieerd als vector want zonder beweging is er geen perspectief, enkel de flatlands van het geschrevene & de ketens van het getekende

α (“Auteur”);

//declaratie van de variabelen

hemellichaam t (“aarde”);
hemellichaam s (“zon”);
hemellichaam l (“maan”);

// elk programma in NK DeEP begint met de redundante regel ‘laat het zijn’. na vier regels code mag je in NK DeEP de woorden “laat het zijn”  of “laat x een y zijn” laten vallen, dus “hemellichaam t (“aarde”); ” verschilt enkel woordelijk van “laat t een hemellichaam zijn met lexiconnaam “aarde”.

lichaam f (“vrouw”);
lichaam h (“man”);
lichaamloze m (“muze”);

semantische cluster e (“ERTS”);
semantische cluster r (“REST”);
semantische cluster s (“STER”);

//definitie van de eclaratieruimte, het canvas en van de trajecten

EclaratieRuimte MS= nieuwe EclaratieRuimte (“fuscum subnigrum Maurice Scève”)
Buiten B = nieuw Agamben.Buiten (MS,”la mer fugace des ombres”);
Canvas c= nieuw Canvas(MS);

//tekent een nieuw canvas met de begripsruimte van Scève en een Buiten dat de begripsruimte bepaalt

Spiraal SLPS= nieuwe Spiraal ( α , Ω);

//tekent een spiraal van het canvasomvattende Oogpunt α naar het Verdwijnpunt Ω

Sfeer te (“tekstueel”) = SPLS.sfeer (Ω, 1);
Sfeer hu(“humaan”) = SPLS.sfeer (Ω, 2);
Sfeer ce (“celeste”) =SPLS.sfeer (Ω, 3);

te.bevolk (e,r,s);
hu.bevolk (f,h,m);
ce.bevolk (s,l,t);

// een sfeer is een waarneembaar omwentelingstraject, een iteratiespoor gelegen tussen een Oogpunt en een Standpunt. De ligging van een Sfeer is altijd relatief aan het aantal Sferen rond een Oogpunt en haar volgorde te tellen vanaf het Oogpunt. Het eerste argument in de sfeerbepaling is het Oogpunt, het tweede de volgorde)

SLPS.annoteer.telKlaar(aantalOogpunten, te.bevolking,hu.bevolking,ce.bevolking);
// annoteert de Spiraal met numerieke data op de specifieke telKlaar-wijze (zie aldaar)

doededeuitoe();

//minimale opruim- en beleefdheidsfunctie bij afsluiting van een programma

slps1

“SLPS print”

dv 2017, ink & water colour, A5

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.