Mijn dag is rose, bloed, gemis & dichte mist
Een jurk van jou wappert in herinnering
Alsof je slaan wil, meer verwijdering.
Ik droomde van een tuin vannacht, ik wist
In welke kelk je als de dauw verscholen lag.
Het drinken van lippen dat ik niet meer mag.
De glinstering in ogen die ik niet zag.
Ik zal mijzelf in klank begraven, lijk
Dat zich in ’t luiden van de klok vergist
& nu al hoort hoezeer het slijk mij mist.
Categorieën
