2 februari – dagboek data – 4 februari
ring ring.
het nummer kan uw oproep niet beantwoorden, spreek een bericht in na de biep.
hey Land, eum Veld.
Anke hier.
je vroeg me achter het zijn en de dingen.
alsof ik daar iets van weet.
(hoelang duurt zo’n voicemail eigenlijk, hoeveel tijd heb ik?)
t is wat t is, dat durf ik niet meer zeggen hoor, hihi, tenzij dan gewoon als holle klank.
jaja, ik geef toe, de dingen hebben enkel de betekenis die wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... er zelf aan geven.
geven, dat is een gebeurtenis.
ik meen te begrepen dat jij wel houdt van gebeurtenis.
kijk hier speelde ik met taal, niet tenenkrullend correct he, volgens mij mag dat in de vrije lyriek.
hoe, is dit lyriek dan? niet een echt telefoon eum tegen voicemail gesprek?
is dit wel echt gebeurd dan?
jij had het gevoel dat ik leid nu, of lijd? zie wat bedoelde je nu, schrijf het eens neer, dan begrijp ik het beter.
jaja straks is goed, want nu ben je er even niet.
ik ga afleggen he, grr ik haat afscheid, ik weet niet hoe, en wie eerst en met welke woorden, en ga je je toch niet afgewezen voelen he, als ik afleg,
en de verzengende nagalmende stilte daar ineens weer is.