(voor cb) de laatste momenten komen & worden verleden. groots zijn onze lichamen ’s nachts, zachte giganten, bergketens onder één naam ter ligging geklonken. angst in mij stuwt, parelt zweet. nadert abject de afscheidsmiddag. een poos lang voorgeschreven zijn:het schuifelen, het ontwijken der gekende oogkleuren; de diepte van het afgrijzen; het smeken & kermen dat […]
Categorie: MOMENT
(voor cb) de weg is weg, niet meer dan dat, een lijn van hier naar nergens in het land dat niets anders doet dan eindigen aan de horizon, de andere lijn. als je zit te wachten op het moment waarop het wachten stopt, zijn alle momenten eender inclusief het moment dat het wachten stopt, want […]
(voor cb) nu ik u afgezworen heb zoals men bij het sterven lucht & zee & licht & alle wervelingen van het schone afzweert omdat men niets daarvan überhaupt zal missen want men is er niet meer… nu ik u verloren heb zoals een stupide banaal lijk het leven heeft gelaten & daar als lijk […]
(voor cb) pits, steek, krab, vermorzel haar. slinger haar het raam uit. krets de letters van haar naam het boek uit, weg uit deze tijd. de stop eruit: afgang brbrbrbr bl bl bleuh in zigzagzig & bloep valt dan het uitgepoepte muzeprojectiel, plasje klodderbloed ketchupflatsj op de stoep is ’t schorriemorrie kinderwijf. geen botten, vel […]
(voor cb) “in november pleurt de regen gaten in het donker”. de taal schift, namen verschuiven, woorden laten de zin plots los waarin ze net nog zaten. klonters klank drijven hulpeloos de mauve wervel in de koeken van de bakkers kleven aan de plank de feiten draaien uit op erger dan verwacht de schoolhoofden schudden […]
(voor cb) het woord wordt wakker, beeld verhaalt een lijntje lichaam wiegend op een fiets, schoudertje bloot (aan mij komt geen dood) & vlug de lens krijgt lippen, likt & slurpt & slikt & spuwt fotonen ter fixatie het kader in. hans beschildert uitgezogen eierschelpen, velimir verdeelt de tijd & georg wil de kleuren horen […]
(voor cb) mijn stem is lucht verplaatst door zwarte vogels, mijn oog betast het spinrag in de hagen, de rood omrandde wolkjes slippen toe, gedaante naast gedaante, toe tot dek. genadig is de herfst: her & der barmhartig rot grijpt bomen & de zomer stuiptrekt, ligt vol gaten. slijmerig tentakels uit de vette aarde omzwachtelen […]
(voor cb) ik word bevraagd. een ijsschots zuidwaarts drijvende zeg ik dan, alsof de antwoorden niet op elke muur te lezen staan. daarop een leeuw met klamme klauwen. het noorden kwijt, smeltend, rillend, leeuw & schots ben ik, zeg ik omdat hun oceaan uit woord bestaat met wat getallen zout. er is de mist waaruit […]
(voor cb) flarden witomrand de wolken drijven in de wolken over & sluiten uit de verte in het duister van de ogen. ik bekijk de ochtendmechaniek, zie hoe dauw & kilte op mijn huid een rilling tekenen. er wordt geaarzeld of treurnis weer de dag zal kleuren binnen zandsteen ordentelijk gezaagd, gestapeld, laag op laag, […]
