roerloos lag ik daar, stof en as, wachtend op een wereldwende. waarheid kende ik als niemand,waarheid was de recht aanbeden zondie zwart mijn ogen sloeg en mijen al het zand tot spiegel branddewaarvan ik alleen het beeld verdroeg. episch, stichtend, monumentaalvoor niemand kraakte mijn zangbij het kermende kerkklavierdat vissersgeesten wekte: liedvol zon en zee en … Meer lezen over nachtwake
Kopieer en plak deze URL in je WordPress site om in te sluiten
Kopieer en plak deze code in je site om in te sluiten