210 – wetten willen van de vrije wil niets weten
hexagram 38 – 睽 (kuí) – “Tegenstelling”
–
de HARUSMUZE is een eigentijds orakel, een NKdeE schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing. het programma heeft 520 (?) orakelspreuken als uitvoer, maar die zijn zelf nog aan verandering onderhevig.
input:
// who is what and what is where
Rodin + Héraclite
commentaar
het vrijheidsbegrip van de NKdeE Bewegingsleer berust op de bevrijding, de verlossende beweging weg van het ego, de oplossing van het persoonlijke en het menselijk-beperkte in de wereldziel.
het concept ‘vrije wil’ lijkt dan ook een samengestelde vector te zijn van de nood aan bevrijding en het verzet van de cognitieve betrachting, ook in haar uiterst nijdige vormen en is als dusdanig niet erg bruikbaar want nodeloos complex. elke notie van ‘vrije wil’ duidt een volslagen onvrije toestand aan waarbij het ego geheel is overgeleverd aan de impulsen van de nijd in hun diverse gradaties van rationalisering. die rationalisering is uiteraard ingegeven door het feit dat er tussen droom en daad niet alleen praktische bezwaren maar vooral ook wetten bestaan die de ander tegen de ongebreidelde uitoefening van jouw ‘vrije wil’ dienen te beschermen.
wanneer deze wetten naar behoren zijn opgesteld zullen zij niet responsief blijken voor uw nijdige rationalisaties: wetten willen van de vrije wil niets weten.
In plaats van zichzelf te bevrijden komt men dus door het nastreven van de ‘vrije wil’ uit bij een dubbele onvrijheid: de onvrijheid aan de eigen humane beperking en die aan de nu eenmaal noodzakelijke samenlevingswetten.
als men daarentegen de wil kan heroriënteren naar de betrachting van de persoonlijke bevrijding en het schenken van impulsen tot zelfbevrijding aan de ander, kan men zich een radicaal anders concept van ‘vrije wil’ indenken, een wil tot bevrijding eerder dan een ongemoeid gelaten rondslingeren van de ‘vrije’ wil.
wellicht is het dan beter te spreken van een ‘vrijheidswil’.
daarbij dient opgemerkt dat deze heroriëntatie totaal wat anders is dan een rationalistische verknechting van de wil zoals we die kennen uit de religieuze ascese. op dergelijke wijze kan men, zo zegt de Harusmuze, enkel een uiterst steriele verlichting of verlossing bereiken die louter berust op negatie van het reële.
ware verlossing berust op de volledige transformatie van het bedrukkende tot expressie: de zucht van verlichting.
uiteraard is elke vorm van heroriëntatie van de energetische stromen van de wil aan verandering onderhevig. de goede richting is slechts een goede richting tot ze genomen wordt.